۱۷:۱۸ - ۱۳۹۲/۰۶/۱۰

آقای روحانی کجا هستید ؟

فارغ از رویکردهای پوپولیستی مدارانه رئیس دولت پیشین اینگونه خاص نگری و تنزه طلبی یا بهتر بگوییم وسواس بیش از حد نیز درسپهر سیاست جوابگو نبوده و می تواند به فاصله و انشقاق میان توده های مردم و دولت بیانجامد.

مبارزه (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام):

هادی پناهی نوشت:

روزی روزگاری بود که  برای یافتن رئیس جمهور با مشکلات عدیده ای روبرو بودی؛ نه آنکه خلوت نشین و در کناره باشد برعکس در میانه میدان بود از این سو به آن سو یک پایش در بندرعباس بود و آن یکی در نیویورک، احمدی نژاد آرام و قرار نداشت و این را حسن خود می دانست؛ مدیری که مدیریت میدانی تمرکز گریز را مقدم بر مدیریت راهبردی و تمرکز گرای بالادستی نگر می دانست و هزاران هزار مصوبه هیئت دولت که به شکل مقطعی و آنی در جلسات هیئت دولت در سفرهای استانی تصویب می شد نشانه ای بر این طرز نگرش بود. عملکردهای هشت ساله وی و افول در اکثریت قریب به اتفاق شاخصه های اقتصادی، سیاسی نشان داد که این سبک مدیریتی در زمانه ما جوابگو نیست و جز صرف وقت و انرژی مضاعف و عدم برون دادی مطلوب کارایی چندانی ندارد.

این عملکردها و نگرش ها در انتخابات تاثیر و تاثر خود را بر جای گذاشت؛ مردمان به مردی رای دادند که به لحاظ عقبه و خاستگاه سیاسی در نقطه مقابل رویکرد سیاسی دولت مستقر قرار داشت و دانش آموخته مکتب اعتدالی بود که فردی چون آیت الله هاشمی را بر  راس هرم خود می دید، سیاستمداری که تفاوت بنیادینی با مشی و منش احمدی نژاد داشت و دارد. حال او هفتمین رئیس جمهور تاریخ ایران است و بازهم  یافتن رئیس جمهور امرشاق و نا میسری است.

اگر آن بار احمدی نژاد لحظه ای وقفه و سکون نداشت این بار از این سو؛ حسن روحانی آنچنان گزیده نگر و برکنار است که دیدن چهره وی از تلویزیون و یا حضورش در محفل و مجلسی سخت دور از دسترس است. او می خواهد باطمانینه و بدون برون نمایی به فعالیت بپردازد و حجم مشکلات و کار مضاعفی که بر دوش دولت گسیل داشته شده شاید این رویکرد را توجیه پذیر کند اما نکته آنجاست که فارغ از رویکردهای پوپولیستی مدارانه رئیس دولت پیشین اینگونه خاص نگری و تنزه طلبی یا بهتر بگوییم وسواس بیش از حد نیز درسپهر سیاست ایرانی که هنوز ملاک همذات پنداری میان بخشی از توده های مردم با سیاسیون ملهم از مولفه های بصری و شناخت رودرو است، جوابگو نبوده و می تواند به فاصله و انشقاق میان توده های مردم و دولت بیانجامد.

مردمان با هزاران امید و آرزو مردی از جنس تعامل و تعادل را برای سکان داری امور اجرایی کشور برگزیده اند و اکنون انتظار دارند که تغییرات ملموس را دیده و این حس به آنان متبادر شود. نیک می دانیم و می دانید که تغییر در روندها و بسامان رسانی ساز و کارهای موجود زمان بر بوده و کاری سهل الوصول نیست و درست همینجاست که رئیس جمهور در این برهه زمانی می تواند با حضور خود در محافل و مجالس و ایراد سخن حس آرامش را به جامعه منتقل کرده و برای دولت زمان بخرد و مطالبات عمومی را در مسیری متوازن کانالیزه کند.

کارگر یا کارمندی که به مغازه می رود و اجناس را با همان قیمت قبلی خریداری می کند هیچ تغییر ملموسی از جابجایی دولت را حس نمی کند که نباید هم چنین باشد و این تغییرات نه تنها زمان بر بوده که نیازمند تلاشی بس مضاعف و طاقت فرساست اما به لحاظ روانی این فرد یا افراد نیازمند دریافت حس تغییری هستند که به آن امید به پای صندوق های رای آمده و حماسه آفریند و اکنون که در بازه زمانی کوتاه مدت ایجاد تغییرات ملموس امکان حصول ندارد رئیس جمهور می تواند با حضورهر از گاهش در عرصه های عمومی مرهمی بر دردهای مردم بوده و حس تغییر وضعیت را به جامعه القا کند.

اما رئیس دولت یازدهم نه تنها دست به این اقدام نزده که سعی می کند ملاقات ها و حضور در محافل رسمی را به حداقل ممکن  تقلیل دهد. پیش فرض وی هم مبتنی بر این نکته است که به جای حضورنمایشی و برون نمایی در عرصه عمومی باید بدون هیچ فرصت سوزی به رتق و فتق امور دست یازید این اندیشه ای سنجیده و قاعده مند است اما همانگونه که اشاره رفت مردم نیازمند دریافت پالس های مثبت هستند و بدیهیست اقداماتی که در دست اجراست برای رسیدن به نقطه مطلوب نیازمند صرف زمان و انرژی فراوان است و مردم مایل اند که بوضوح تفاوت های میان دولت یازدهم و دولت دهم را حس کرده و حظ قدرت اجتماعی متبلور شده خود در مشارکت سیاسی را ببرند. علی الخصوص که ناخیرخواهان و زیاده طلبان بیکار ننشسته و در پی مخدوش کردن روابط دولت و ملت هستند و مترصد بهره گیری از جنگ های روانی برای زمینگیر کردن دولت.

 

دولت یازدهم عنوان دولت تدبیر و امید را یدک می کشد. اکنون با گذشت ماهی از استقرار دولت؛ کارگزاران به دنبال تدبیر امورند اما توجه چندانی به بسط و تراوش امید در سطوح مختلف ندارند نکته ای که لازم است متوازن با تدبیرات بکار گرفته شده به شکل نرم افزاری پی گرفته شود . یادمان باشد رئیس جمهور نیز قول داد که در ۱۰۰ روزآغاز به کار دولت گزارشی مبسوط از وضعیت موجود را به مردم ارائه بدهد، این نکته نشان می دهد که ضرورت ارتباط وثیق با مردم بخوبی از سوی رئیس دولت درک گردیده اما بدیهی است اکتفا به همین تک حرکت ها نمی تواند پاسخگو باشد و مردم چشم انتظار نقش آفرینی ملموس تر رئیس جمهور محبوب خود در عرصه های عمومی هستند.

منبع: خرداد نیوز

:::