مطهری آن زمان، مطهری این زمان و مساله حقوق بشر

«در دنیای غرب، از قرن هفدهم به بعد، پا به پای نهضت های علمی و فلسفی، نهضتی در زمینه مسایل اجتماعی و به نام «حقوق بشر» صورت گرفت. نویسندگان و متفکران قرن هفدهم و هجدهم افکار خویش را درباره حقوق طبیعی و فطری و غیر قابل سلب بشر با پشتکار قابل تحسینی در میان مردم پخش کردند. ژان ژاک رسو و ولتر و منتسکیو از این گروه نویسندگان و متفکرانند. این گروه حق عظیمی بر جامعه بشریت دارند. شاید بتوان ادعا کرد که حق این ها بر جامعه بشریت از حق مکتشفان و مخترعان بزرگ، کمتر نیست…»
(مرتضی مطهری؛ مقدمه نظام حقوق زن در اسلام)

***
مطهری آن زمان سعی کرد در پاسخ به پرسش های نسل تحصیل کرده آن روز، یک تحلیل عقلی و منطقی به زعم خود ارائه نماید.(فارغ از ارزش گذاری محتوایی آثار وی) او تمام تلاشش را کرد تا اسلام و فقه و فلسفه اسلامی را از اتهام تعارض با علم و دانش زمانه مبرا کند. او اندیشمندان غرب را به رسمیت شناخت و به آن ها احترام گذاشت و البته نقد های خود را هم داشت.

اما “به اصطلاح مطهری” زمان ما از اساس هرمونوتیک را بزرگ ترین شبهه شیطان در طول تاریخ بشریت دانست و خیال همه را نسبت به حقوق بشر و چالش های آن با دین آسوده کرد.*
چه می کند این مطهری زمان ما!!!

به قول مولانا:
کار پاکان را قیاس از خود مگیر
گرچه باشد در نوشتن شیر،شیر
کان یکی شیری است کادم می خورد
کان یکی شیری است که آدم می خورد
آن یکی شیری است اندر بادیه
آن دگر شیری است اندر بادیه

* پ.ن: بنگرید به نظریه حقوقی اسلام ج ۱ و ۲ و نگاهی گذرا به حقوق بشر در اسلام
از شیخ تقی مصباح یزدی

::::