۱۲:۱۹ - ۱۳۹۳/۰۸/۲۱ فعالین انجمن های اسلامی در مورد رسانه ملی چه می گویند (2)

چرا سازمان از مناظره های آزاد می ترسد؟

چرا سازمان از مناظره های آزاد می ترسد؟ مگر اول انقلاب بزرگان ما در همین صدا و سیما با کمونیست ها و دیگر جریان ها مناظره نمی کردند؟ مگر ما از آن مناظره ها ضرر کردیم؟ امروز هم برای کشور لازم است همانطور که در دوره 8 ساله ی احمدی نژاد هم لازم بود اما دریغ از چند مورد. حتی به فعالین دانشجویی در این زمینه اجازه داده نمی شود. برنامه ای ساخته شده است تحت عنوان «حذف و اضافه». اولا برنامه را تولیدی پخش می کنند ثانیا تمام حرف های دوستان ما را سانسور می کنند! خب چرا می...

مبارزه(رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام):

همزمان با رفتن عزت الله ضرغامی و معرفی محمد سرافراز به عنوان ریاست جدید صدا و سیما به سراغ فعالین انجمن های اسلامی رفتیم تا نظر آنها را پیرامون آسیب شناسی دوره ی ده ساله ی مدیریت ضرغامی و نکات قابل توجه برای مدیریت جدید جویا شویم. بخش اول این مصاحبه اخیرا در پرونده ی ویژه ی نقد صدا و سیما منتشر شده بود. اکنون بخش دوم و پایانی آن در ادامه می آید :

مهدی ماندگاری دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز پیرامون کارنامه ده ساله ی عرت الله ضرغامی معتقد است :

خب در ده سال گذشته محبوب ترین شخصیت های رسانه ای بارها ممنوع التصویر شدند و برخورد های سلبی فراوانی با آن ها صورت گرفت برای مثال در آن دوران برنامه کوله پشتی با اجرای فرزاد حسنی اکثر جوان ها را جذب کرده بود اما پس از آن برنامه ی کذایی که از سردار رادان و گشت ارشاد انتقاد شد عملا این مجری محبوب تا حد زیادی حذف شد یا مثال دیگر برخورد دفعی، سید محمد حسینی است که در آخرین نظر سنجی دورران حضورش به عنوان مجبوب ترین مجری انتخاب شده بود اما متاسفانه امروز در اثر بی تدبیری مدیران سیما به عنصری ضد انقلاب تبدیل شده است و به تبلیغ علیه نظام می پردازد. در رادیو هم همینطور بود فرشید منافی از محبوب ترین مجریان رادیو جوان به دلیل سیاسی کاری صدا و سیما امروز مجری رادیو فردا ست. این قضیه به قدری جدی است که گفته می شود هر فردی که در صدا و سیما در حال تبدیل شدن به چهره باشد باید به سرعت حذف شود. حالا ممکن است گفته شود اینها افراد علیه السلامی نبودند، آقای شریعتی مجری زلال احکام را چه می گویند؟ او هم مدتی به دلیل همین برخورد ها دلخور بود و کناره گیری کرد. بعد هم یک دفعه خبر می آورند فلان مجری برنامه های ارزشی به اتهام روابط نامشروع احضار شده است. در سال ۸۸ هم که آنطور مدیریت کردند. در واقع به جز توسعه کمی شبکه های صدا و سیما ایشان نقطه مثبت دیگری در کارنامه مدیریتی خود ندارد.

این فعال دانشجویی ضمن تاکید بر نظارت واقعی بر صدا و سیما به خبرنگار مبارزه می گوید :

پیش از اصلاح قانون اساسی ایراداتی بر شورای سرپرستی وجود داشت اما با اصلاح آن و تعیین شورای نظارت هم آن ایرادات بر طرف نشده است. آقایان بگویند آخرین باری که شورای نظارت اقدام عملی ای در اصلاح این سازمان کرده است کی بوده ؟ جالب اینجاست که یک تک کلمه «نظارت» را در مورد شورای نگهبان تفسیر به نظارت استصوابی می کنند و سال هاست اجازه نمی دهند شخصیت های محبوب جناح رقیب کاندیدا شود اما بند مربوط به شورای نظارت بر صدا و سیما را عملا در حد نظارت استطلاعی نگه داشته اند! در حالیکه حضرت امام در یک دیداری که سال ۵۸ با مسئولین صدا و سیما دارند بر این نکته تاکید می کنند که از این جهت اصرار بر شورایی دارند که یک نفر هر کاری دلش خواست نکند.

دبیر انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی شیراز خطاب به محمد سر افزار مدیریت جدید این سازمان می گوید :

چرا سازمان از مناظره های آزاد می ترسد؟ مگر اول انقلاب بزرگان ما در همین صدا و سیما با کمونیست ها و دیگر جریان ها مناظره نمی کردند؟ مگر ما از آن مناظره ها ضرر کردیم؟ امروز هم برای کشور لازم است همانطور که در دوره ۸ ساله ی احمدی نژاد هم لازم بود اما دریغ از چند مورد. حتی به فعالین دانشجویی در این زمینه اجازه داده نمی شود. برنامه ای ساخته شده است تحت عنوان «حذف و اضافه». اولا برنامه را تولیدی پخش می کنند ثانیا تمام حرف های دوستان ما را سانسور می کنند! خب چرا می ترسید؟ ما در دانشگاه های خودمان مجوز داریم تریبون داریم اما اجازه حرف زدن برای غیر دانشجو را نداریم؟ به چه حقی صدا و سیما نباید صدای ما هم باشد؟

به نظر من آقای سرافراز باید این موارد را اصلاح کند بگذارد کمی مردم احساس کنند این رسانه واقعا ملی است. نباید مردم ما برای دیدن تصویر و شنیدن صدای برخی شخصیت های نظام متوسل به BBC و امثالهم شوند.

احمد بهار عضو سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فسا در مورد ضعف مدیریت عزت الله ضرغامی می گوید :

پیرامون ضعف مدیریتی؛ به نظر این جانب به وجود آوردن چارچوب های محدودکننده و بی مورد برای این رسانه که مورد انتقاد بسیاری از اقشار مردم، فعالین اجتماعی – سیاسی و نیز اهالی فرهنگ و هنر بوده است از آن جمله است. رسانه ای که از آن با پسوند ملی یاد می شودمی بایست با این رویه مقابله کند و سیاست های اینچنینی را از دستور خارج کند چرا که در میدان تاثیر و جذب مخاطب با جبهه خالی مواجه خواهد شد کما اینکه در سالهای گذشته نیز شاهد چنین امری بوده ایم.

این فعال دانشجویی در پاسخ به این سوال که آیا با راه اندازی رسانه های تصویری خصوصی موافقید گفت :

در مورد راه اندازی رسانه های خصوصی نیز باید اذعان کرد رقابت سالم در هر زمینه ای نه تنها در کار رسانه ای باعث افزایش آگاهی و بهبود فضا و شرایط موجود خواهد شد و هیچ شکی در آن نیست اما با توجه به تفسیر شورای نگهبان که اجازه راه اندازی چنین امری را مغایر با اصول قانون اساسی بیان کرده است خود بحث دیگری است.

بهار مطالبه و توصیه خود به ریاست جدید سازمان را اینگونه بیان می کند :

رهبری معظم انقلاب در تعبیری فرمودند رسانه ملی به مثابه یک دانشگاه عمومی است. همگان می دانند که بارزترین خصلت دانشگاه گردش آزاد اندیشه هاست و در بین استاد و دانشجو در حال انجام است و اگر فردی برای این امر محدودیت ایجاد کند مطمئنا نخواهد توانست چنین مسولیتی را متقبل شود و این مورد تاکید است چرا که خود باعث پویایی سایر بخش ها خواهد شد

حمید محمدی نماینده هیات موسس انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعت نفت اهواز نیز پیرامون قید ملی بودن رسانه در دوره ضرغامی به خبرنگار مبارزه می گوید :

به زعم بنده ابتدا باید این نکته تعیین و تبیین گردد که چرا رسانه ملى باید به معناى واقعى ملى باشد و همه جناح ها و سلایق را پوشش دهد؟ طبق اصل ۱۷۵ قانون اساسى در صدا و سیما آزادى بیان و نشر افکار با رعایت موازین اسلامى و مصالح کشور باید تأمین گردد. به علاوه یکى از منابع درامدى این سازمان علاوه بر وجوه دریافتى از محل بودجه کل کشور و درامدهاى ناشى از تبلیغات , عواید حاصل از قانون توسعه شبکه تلویزیونى کشور است (دریافت مبلغى با عنوان عوارض توسعه شبکه صدا و سیما از فروش هر دستگاه تلویزیون در کشور)

با این تفاسیر ایجاب مى کند که همه مردم و جناح ها به طور مساوى بتوانند در این رسانه حضور و فعالیت داشته باشند.

حال اگر عواید این سازمان را صرفا بودجه تخصیص یافته دولتى فرض کنیم و از فعالیت هاى اقتصادى این سازمان که مبلغ هنگفتى مى باشد صرف نظر کنیم , بنا بر آمار رسمى بانک مرکزى از سال ۱۳۸۴ لغایت ۱۳۹۲ بودجه اى بالغ بر ۱۱۰۰۰ میلیارد تومان ( معادل ۱۱هزار و ۲۳۳ میلیارد تومان) از طرف دولت محمود احمدى نژاد به این سازمان اختصاص یافته شده است.با این حساب سوال اساسى که مطرح است این است که آیا صداوسیما توفیق جذب رضایت قاطبه مردم با این بودجه هنگفت را داشته است ؟! اگر رسانه ما نگاه ملى داشت و تمام سلایق و گرایش ها را در تولید برنامه ها و سیاست ها مدنظر قرار مى داد آیا این همه استقبال از ماهواره وجود داشت ؟! استنادى که به عدم توفیق صداوسیما در جذب قاطبه مردم صحه مى نهد آمار وزیر ارشاد در مراسم روز پژوهش در ۹۲/۰۹/۲۶ مبنى بر استفاده ۷۱% مردم تهران از ماهواره است که با وجود منع قانونى و مشکلات طبیعى که از وسیله غیر مجاز ماهواره استفاده مى کنند.

شاید مهمترین ضعف رسانه ملى در دوران ریاست جناب ضرغامى را بتوان همان عدم تحقق ملیت این رسانه برشمرد نقد اصلى که بر این دوران مى رود خصوصا در ۵ ساله دوم این بود که ایشان روش و خط مشى اى را پیش گرفت که به طور واضح و علنى همسو با نگرش جناحى خاص بود.این قضیه تا آن جا پیش رفت که بسیارى از افراد که در گذشته با این رسانه همکارى مى کردند عطاى آن را به لقایش بخشیدند

این فعال دانشجویی در مورد خصوصی سازی شبکه های صدا و سیما معتقد است :

اساسا فرهنگ روح حاکم بر جامعه و موتور محرک جامعه و کشور مى باشد . قلمرو فرهنگ براى حرکت و خلاقیت به یک فضاى باز نیاز دارد که بتواند رشد کند و شکوفا شود
صداوسیما به عنوان مهم ترین منبع در این زمینه در کشور موجودیت دارد .مطمئنا اگر ما در کشور و رسانه ملى خود نتوانیم فضا را براى فعالیت هاى اجتماعى با ایجاد شبکه هاى خصوصى باز کنیم علاوه بر اینکه به نوعى انسداد فرهنگى مى رسیم ,نتیجه نیز چنین مى شود که مردم به سوى شبکه هاى ماهواره اى سوق پیدا مى کنند که منطبق بر سیاست هاى کشورهایشان مى باشد و حتى به نوعى به افول فرهنگى مى رسیم. مع الوصف زمینه براى فعالیت شبکه هاى خصوصى مستقل در چهارچوب قانون و تکیه بر فرهنگ ایرانى-اسلامى باید فراهم شود که این امر سبب بهبود کیفیت برنامه ها و همچنین کاهش هزینه تبلیغات در یک فضاى رقابتى مى شود.

محمدی در پایان انتظار خود از محمد سرافراز را اینگونه بیان می کند :

اکنون با توجه به عدم وجود رسانه رادیو-تلویزیونى خصوصى در کشور انتظارى که از صدا و سیما مى رود آن است که این سازمان بر خواسته هاى اکثریت انگشت تایید بنهد و با درنظر داشتن سلایق مختلف و بهبود کیفى برنامه ها , سیاست تمرکز زدایى را پیش بگیرد و تکیه بر یک گرایش خاص را کنار بگذارد تا اقبال و استقبال قاطبه مردم به این رساله ملى را استعلاء بخشیم

::::

دیدگاه تازه‌ای بنویسید:

*

63 + = 65