۰۸:۱۲ - ۱۳۹۴/۰۹/۹ سلمان صحرایی :

راه نفوذ از مسیر امن ریاکاری و تزویر می گذرد

راه نفوذ نه از مسیر دشوار نقد و اصلاح گری که از راه امن ریاکاری و تزویر میگذرد. و چه اذهانی آماده تر از متحجرین و خشک مقدس ها برای اینکه بشود با تقدس سازی هایشان راه اصلاحات و جبران اشتباهات را بست ، در مقابل نقد و گفتگو ایستاد و کم کم شرایط را بسمت دگرگونی پیش برد. متحجرین چه در قدرت باشند چه خارج از آن ، زبانی جز زبان زور نمی دانند و استفاده نمی کنند.

مبارزه(رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام)-سلمان صحرایی:

برای توجه به دغدغه نفوذ که نقل محافل سیاسی شده است با نگاهی گذرا به تاریخ می توان دریافت که آنچه بیش از نفوذ مستقیم و جاسوسی به اسلام ضربه زده نفوذ غیر مستقیم و مدیریت اندیشه ها بوده است.

نفوذ به دستگاه حکومت و استفاده از انحراف اندیشه ها در بیشتر موارد با استفاده از متحجرین و مقدس نماها صورت گرفته است. شهادت امیرالمومنین علی علیه السلام و حتی جنگ های حضرت در دوران حکومت به وضوح بیانگر این امر میباشد.

در تاریخ معاصر و در حکومتهای مختلف هم داعیه داران اصلاح طلبی بدلیل نقد صریحی که بشرایط دارند همیشه در مواجهه با قدرت ، زیر ذره بین نهادهای امنیتی حاکم هستند . فلذا هیچ عقل سلیمی به کسی که قصد نفوذ دارد توصیه نمیکند از دریچه منتقدین و اصلاح گرایان وارد نهادهای قدرت شود. طرفه آنکه مگر میشود به قصد نفوذ به نهادهای قدرت از طریق منتقدان خارج از قدرت وارد شد ؟

پس راه نفوذ نه از مسیر دشوار نقد و اصلاح گری که از راه امن ریاکاری و تزویر میگذرد.

و چه اذهانی آماده تر از متحجرین و خشک مقدس ها برای اینکه بشود با تقدس سازی هایشان راه اصلاحات و جبران اشتباهات را بست ، در مقابل نقد و گفتگو ایستاد و کم کم شرایط را بسمت دگرگونی پیش برد. متحجرین چه در قدرت باشند چه خارج از آن ، زبانی جز زبان زور نمی دانند و استفاده نمی کنند.

اگر به مرور تاریخ  ناامنی های ایجاد شده در منطقه بنگریم برنامه سوءاستفاده صهیونیست ها از متحجرین واضح و روشن است. اگرچه ممکن است این برنامه در رده های بالا با تطمیع مالی و سیاسی انجام شود اما در رده های پایینی و باصطلاح پیاده نظام اجرایی ، اغلب ذیل عناوین تقدس گرایی ، تکفیر و وانمود سازی منتقد به مهاجم صورت میگیرد.

بدین وسیله است که اختلافات ریشه دار تر میشود ، راه مناظره و گفتگو بسته ؛ نفرت و تفرقه حاکم میشود.

جمهوری اسلامی ایران بعنوان تنها کشور مستقل مذهبی در منطقه، در شرایطی که تمام اطرفاش را جنگ و ناامنی فراگرفته ، با رشادتهای سربازان اسلام در نهاد های مختلف امنیتی ، نظامی و انتظامی توانسته آسایشی گرانقدر برای مردم خود فراهم کند. اما در چند سال اخیر علی رغم توصیه های مکرر رهبر انقلاب و دلسوزان نظام در جهت حفظ همدلی ، وحدت ، ایجاد کرسی های آزاداندیشی و رعایت قانون در مواجهه با مخالفان سیاسی ، بارها شاهد برهم زدن نظم عمومی سخنرانی ها و تجمعات سیاسی قانونی بوده ایم.

جلوگیری از سخنرانی سید حسن خمینی در مراسم ساگرد رحلت امام ، آن هم در حرم امام ، بهم زدن سخنرانی علی لاریجانی رییس مجلس در سالگرد انقلاب ، حمله به علی مطهری در شیراز ، از نمونه هایی است که در آن نه تنها قانون و اخلاق اسلامی زیر پا گذاشته شد که مقابله با منتسبین به بزرگان انقلاب حاوی پیام بود.

متحجرین با این اقدامات پیام دادند حتی اجازه نمیدهند سخنان کسانی که وجهه مستقل اصطلاح طلبی هم ندارند شنیده شود چه رسد به جریان ها و اشخاصی که ادعای نقد و اصلاح طلبی داشته باشند. از جمله افردای مثل کواکبیان ، ابراهیم اصغرزاده ، مسعود پزشکیان ، آذر منصوری و …. که با لغو یا بهم زدن سخنرانی ها مواجه شدند.

قطعا عدم برخورد جدی با آمران و عاملان حوادث اولیه یکی از دلایل بروز اتفاقات بعدی بود. همچنان که تکرار این حوادث در آینده می تواند موجب الگوبرداری جریانهای سیاسی دیگر باشد ، هرچند از حمایت تریبون داران هم بهره مند نباشند.

الغرض برای حفظ وحدت و پایدار بودن قانون ، باید فرهنگ گفتگو را به فضای سیاسی کشور بازگرداند. چه بهتر که تریبون های رسمی نماز جمعه  سرلوحه اخلاق اسلامی و رسانه ملی منادی رحماءبینهم باشند. باید دغدغه رهبر انقلاب پیرامون ایجاد کرسی های آزاداندیشی در دانشگاه ها پیگیری شود. باید سیره امام خمینی (س) در مواجهه با مخالفین ، برای قشر جوان  بازخوانی شود.

امامی که در شرایط سخت و ملتهب سالهای ابتدای انقلاب با سعه صدر مثال زدنی در برابر درخواست ملاقات منافقین میفرماید: شما اسلحه ها را زمین بگذارید من به دیدن شما می رسم.(۱)

 —————————

(۱)         گفتگوی سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی با سید هادی خسروشاهی

 http://www.irdc.ir/fa/content/58139/print.aspx