۰۷:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۳/۲۷ تحلیل دانشجویان خط امام از یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری

سلام بر انقلاب! درود بر جمهوریت!

مردمی که سرمایه انقلاب هستند و پیرو خط امام، شایسته کسب آزادی های مشروع و تشنه عدالت و پیشرفت هستند. رئیس جمهور اصولگرایی که به پشتوانه اصلاحطلبان وارد انتخابات شده و با رأی اکثریت مردم به پیروزی رسیده، باید با علم به مطالبات واقعی مردم، با جدیت در مقام عمل وارد شود. از انتقادات دلسوزان پرهیز نکند و برخلاف دولت گذشته، آن را به کینه دشمنان گذشته و حسد رقیبان انتخابات آینده تعبیر نکند.

«مبارزه» (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام) – شورای سیاستگذاری سایت: انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در شرایطی پایان یافت که پیروز آن جمهوریت نظام بود و بازنده؛ کسانی که بدخواه ملت ایران و انقلاب اسلامی آنها هستند. و صد البته کژاندیشان و کژفهمان از ماهیت مردمی و اسلامی انقلاب و نظام را هم باید بر این فهرست افزود. همانهایی که تا دیروز در مقام حاکمیت و قدرت از تقدس «جمهوریت» سخن می گفتند و حال که به واسطه بی تدبیری و بی اخلاقی های خود سیلی ملت را چشیده اند، به دنبال توجیه و تفسیر شکست و تحقیر پیروزی ملت با ارقام و اعداد نسبی هستند. همان کسانی که تصورشان از مردم، همانند  «ماشین رأی دهی» و «کاروان تبلیغاتی» در راهپیمایی و انتخابات است و تا زمانی که به نفع آنها رأی دهند، بصیر و ولایتمدارند و زماتنی که به ضرر آنان رأی دهند؛ «عوام فریب خورده معاش اندیش» نامیده می شوند.

اینک باید با صدای رسا فریاد کرد: سلام بر انقلاب! درود بر جمهوریت!

پیام انتخابات اخیر ریاست جمهوری و نیز انتخابات شوراهای اسلامی، این بود که دوران دوقطبی های کاذب حق مطلق/ باطل مطلق رسانه های حاکمیتی که اصولگرایان را هاله تقدس می بخشید و با سوء استفاده از فقدان حافظه تاریخی عمومی، همه سوابق انقلاب را به نام خود می نوشت، به پایان رسیده و مردم دیگر اینگونه ساده سازی های سیاسی را نخواهند پذیرفت. انقلاب اسلامی مقدمه رشد و بروز آگاهی سیاسی ملت بود و هر انتخاباتی که در این نظام انجام می شود، مرحله ای تازه در افزایش این آگاهی. دوران اغوا و القای نهادهای مداخله گر در فهم و اراده ملت به پایان رسیده و امید آن داریم که وصیت امام راحل درباره عدم دخالت نهادهای نظامی در سیاست محقق گردد: «وصیت اکید من به قوای مسلح آن است که همان طور که از مقررات نظام، عدم دخول نظامی در احزاب و گروهها و جبهه ها است به آن عمل نمایند؛ و قوای مسلح مطلقا، چه نظامی و انتظامی و پاسدار و بسیج و غیر اینها، در هیچ حزب و گروهی وارد نشده و خود را از بازیهای سیاسی دور نگه دارند. در این صورت می توانند قدرت نظامی خود را حفظ و از اختلافات درون گروهی مصون باشند.»

-          با این حال هرچند صرف تحقق خواست ملت از مجرای جمهوریت، غنیمت بزرگی است، اما نمی توان از خطرات و مخاطرات پیش رو به آسانی صرف نظر کرد.

دانشجویان خط امام اگرچه خود را از مناقشه سیاسی میان کاندیداهای انتخابات برکنار داشته و ضمن انتقاد از شورای نگهبان به دلیل تحدید سلایق و انحصار آن به گرایشات اقتصادی مبتنی بر سرمایه داری و نیز سطحی نگران مدعی عدالت و مقاومت، بر معرفی معیار و ملاک های اصلح اصرار ورزیدند؛ اما با انتشار سلسله نقدهای جدی از تک تک کاندیداهای حاضر در صحنه در زمینه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، سیاست خارجی و… در جهت آگاهی بخشی به آحاد ملت حداکثر تلاش خود را نشان دادند. در این میان، چه ملاکی مهمتر از آنچه امام(ره) در وصیت خود فرمود: «رئیس جمهور و وکلای مجلس از طبقه ای باشند که محرومیت و مظلومیت مستضعفان و محرومان جامعه را لمس نموده و در فکر رفاه آنان باشند، نه از سرمایه داران و زمینخواران و صدرنشینان مرفه و غرق در لذات و شهوات که تلخی محرومیت ورنج گرسنگان و پابرهنگان را نمی توانند بفهمند.»

این تلاش ها در شرایطی بود که از یک سو خطر ادامه گرایشات افراطی و ارتجاعی در کشور وجود داشت و از سوی دیگر خطر سیطره مجدد مدل های عریان لیبرال و نسخه های استثمار اقتصادی که با تجربه های تلخ استبداد سیاسی عجین بود.

-          اینک اما اگر چه یک خطر جدی از آینده چهار ساله این کشور و ملت برطرف شده، خطر دوم همچنان به قوت خود باقیست. رئیس جمهور آینده اگر بخواهد راه توسعه سازندگی را با الگوبرداری از نسخه های اقتصاد لیبرالی – که در تعدیل ساختاری و سپس آزادسازی یارانه ها دیدیم – ادامه دهد، جز اصرار بر مسیرهای غلط پیشین و تکرار اشتباهات گذشته دولت ها کاری نکرده است و نمی تواند مشکلات کشور را مرتفع و مطالبات انقلاب و مردم را محقق سازد.

لذا از آنجا که سوابق فکری و سیاسی رئیس جمهور منتخب – جناب حجت الاسلام دکتر روحانی- نشانگر گرایش سیاسی به اردوگاه اصولگرایان و اعتقاد ایشان به تفکر اقتصاد آزاد بوده و اینک نیز نماینده مطالبات اصلاحطلبانی هستند که نسبت مستقیم تری با لیبرالیسم در اقتصاد و فرهنگ دارند، بنابراین ضمن احترام به سوابق و سلایق ایشان و همراهانشان، بر خود لازم می دانیم به عنوان جمعی از دانشجویان و دانش آموختگان پیرو خط امام(ره) درباره خطر حاکمیت مجدد تفکر اقتصادی لیبرال هشدار دهیم.

روی سخن ما با رئیس جمهور منتخب است: نباید برای جبران بی کفایتی های اقتصادی و سوء مدیریت داخلی، به نسخه های غیربومی نخبگان برون گرا روی آورد و عدالت را قربانی توسعه نمود. ضمن آنکه تجربه دولت گذشته ثابت کرد که هر نسخه عدالتی هم به عدالت واقعی نمی انجامد.

اینک مشکلات اقتصادی مردمی که هشت سیال پیش به شعار عدالت رأی دادند،  بیشتر و بیشتر شده است. تولید خام کشور تحت فشار بیگانه دچار لطمه شده و تولید صنعتی و کشاورزی ملی هم در اثر سیاست های غلط داخلی، در معرض خطرات جدی است. قشرهای مختلفی درگیر مشکلات اقتصادی اند و کرامت اجتماعی شان در معرض آسیب است. کارگران حقوق نگرفته کارخانه های ورشکسته ای که ظاهرا خصوصی شده اند، کشاورزان شرق اصفهان که سهم آب خود را جهت تولید عزتمندانه می خواهند، مردم مسجدسلیمان و آغاجری که سهم خود را از نفت و گاز زیرپایشان می طلبند، مدافعان خرمشهر که شیرینی آب کارون را آرزو دارند و… لیاقتشان بیش از این وعده های یارانه ۲۵۰ هزار تومانی و توزیع سیب زمینی انتخاباتی و تولید بلوط جنگلی است که اگر نامش را «عدالت توزیعی» بگذاریم، به دولت لطف کرده ایم و به ملت جفا.

لیاقت مردم ما، تمام حقوق آنهاست. همه آنچه که در انقلاب وعده داده بودیم: جمهوریت، اسلامیت، استقلال، آزادی، عدالت و رفاه.

و صد البته همچنان که ایستادگی ربر ارزشهای انقلابی در عرصه اقتصاد لازم است، در عرصه سیاست خارجی هم باید تأکید کرد که برای توقف افراط های داخلی و فشارهای خارجی هم، نمی توان از آرمانهای انقلاب دست برداشته به وادادگی و تسلیم تن داد.

-          رئیس جمهور اگرچه مسئول قوه مجریه است و نمی تواند در امور قوای مقننه و قضائیه دخالت کند، اما با مبارزه علمی و عملی با فساد، بی اخلاقی و قانون گریزی، می تواند الگوی سایر قوا در جنگ با فساد و سو مدیریت باشد.

اگر رئیس جمهور به عنوان فرد منتخب ملت، از حقوق سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آنان پاسداری کند، زمینه اعتراضات اجتماعی و سیاسی کاهش خواهد یافت. اگر در دستگاه های زیرمجموعه قوه مجریه جنایت و فساد رخ ندهد؛ دستگاه های دیگر هم به تأسی از او در مبارزه با فساد و بی عدالتی کوشا خواهند شد. اگر سوانحی چون مرگ یک کارگر وبلاگ نویس در بازداشتگاه نیروی انتظامی یا مرگ زنی عزادار بر اثر ضرب و شتم نیروهای امنیتی به یک تابوی غیرقابل تکرار بدل شود، قوه قضائیه هم نمی تواند اشتباهات مشابه خود را توجیه کند.

-          فرهنگ و دانشگاه باید از جولانگاه تحجر و سرکوب به محمل رشد و بالندگی اندیشه تبدیل شود.

در سالهای اخیر دخالت سیاسیون و افراطیون در عرصه فرهنگ و هنر و همچنین دانشگاه سبب تحقیر اهالی فرهنگ و اندیشه شده است. در شرایطی که خودی های دولت در سینما خودنمایی می کردند و خودعمارپنداران در دانشگاه جولان می دادند، هنرمندان دلسوز و انقلابی خانه نشین بودند و دانشجویان منتقد و انقلابی، متهم به ضدیت به دولت و با نظام! همچنان که تشکلهای مردمی در عرصه فرهنگ محدود و فرهنگ دولتی می شد، تشکلهای دانشجویی اصیل، توقیف و تعلیق بودند و انجمن های اسلامی دانشجویان که سردمداران خط امام بودند، به سرسپردگان خط دولت بدل می شدند!

اینک در پایان کلام؛

رئیس جمهور و مدیرانش باید چالشهای ناشی از اشتباهات هشت سال گذشته را بشناسند و برطرف کنند، همچنان که باید پذیرفت هشت سال دولت اصلاحات هم اشتباهات زیادی داشت و هشت سال سازندگی پر از اشتباه بود. رئیس جمهور منتخب اگر قصد تشکیل دولت فراجناحی دارد باید کسانی را انتخاب کند که نقاط قوت دولت های گذشته، گروه های سیاسی و نحله های فکری و فرهنگی کشورند و نه اینکه میراث داران تقصیرات و قصورهای گذشته را به نام دولت وحدت ملی گرد هم آورده و خاطرات مفاسد و معایب گذشته را در ذهن مردم زنده کند!

مردمی که سرمایه انقلاب هستند و پیرو خط امام، شایسته کسب آزادی های مشروع و تشنه عدالت و پیشرفت هستند. اما اگر این مردم در چهار سال آینده هم تغییر و تحول جدی از دولت نبینند، چه کسی می تواند اعتماد مجدد آنان به نظام را تضمین کند؟ دوران آزمون و خطاهای سیاسی به پایان رسیده و مردم خواهان تحول جدی هستند. رئیس جمهور اصولگرایی که به پشتوانه اصلاحطلبان وارد انتخابات شده و با رأی اکثریت مردم به پیروزی رسیده، باید با علم به مطالبات واقعی مردم، با جدیت در مقام عمل وارد شود. از انتقادات دلسوزان پرهیز نکند و برخلاف دولت گذشته، آن را به کینه دشمنان گذشته و حسد رقیبان انتخابات آینده تعبیر نکند.

در این مسیر؛ دانشجویان پیرو خط امام(ره) خود را جزو اولین گروه های منتقد دولت آتی می دانند که نه کینه ای از گذشته دارند، نه سهمی از قدرت حال می خواهند و نه برنامه ای برای رقابت آینده دارند. سخن ما با دولت و حامیان او یک کلام است: بر خط امام(ره) استوار باشید و حق مردم را ادا کنید.

:::