۰۸:۳۲ - ۱۳۹۲/۰۵/۱۳

کابینه پیشنهادی (۴): وزارت علوم انسانی و صنایع دامی

فرد پیشنهادی من برای وزارت «دامپروری و کشت علوفه» کسی نیست جز دکتر محمدرضا مخبردزفولی، استاد دامپزشکی و دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی. البته از آنجا که ایشان هم متخصص علوم دامی هستند و هم علوم انسانی؛ و بدون ایشان فرآیند تحول علوم انسانی به اسلامی، به فنا می رود، فلذا پیشنهاد می شود دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت دامپروری به صورت «وزارت امور دامی و انسانی» یا «وزارت علوم انسانی انسانی و صنایع دامی» ادغام شده و مسئولیت آن به دکتر مخبردزفولی واگذار شود.

مبارزه (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام) – سرویس طنز

محمد ملاعبدالوهاب

[توضیح ضروری: اگرچه اسامی کابینه دولت تدبیر و امید تقریبا نهایی شده، اما بنده در ادامه سلسله مطالبم، وزرای کابینه دولت سایه را معرفی می کنم.]

یکی از اشتباهات تاریخی ما ادغام وزارت «کشاورزی و دامپروری» با وزارت «جهاد سازندگی» در دوران اصلاحات بود. هم روحیه جهادی را از دست دادیم(که متاسفانه با عدم انتخاب دکتر قالیباف، آخرین فرصت برای مدیریت جهادی هم از بین رفت و حسرت آن تا ۸ سال آینده بر دل ایشان و ما ماند و چه بسا الی الابد بماند) و هم دامپروری مان خوابید. شاید عده ای متوجه عمق اهمیت موضوع «اسم» در چگونگی عملکرد یک سازمان نباشند، اما ما که می دانیم اسم چقدر مهم است. اسم «دامپروری» که حذف شد، ۵ سال در دولت نهم کار خوابید وگرنه چرا الان گوشت اینقدر گران شده که من و شما باید خون بفروشیم تا گوشت بخریم؟ همین الان اگر من و شما تصادف کنیم دیه مان از قیمت گاوی که تصادف کند و گوشتش هدر بشود، کمتر می شود!

به همین جهت بهترین گزینه برای تحول در وزارت کشاورزی، اهتمام هرچه بیشتر به دامپروری در مقابل کشاورزی است. این کار هم باعث ارزان شدن گوشت و مرغ می شود و هم خسارت های سالانه این وزارتخانه در بلایای طبیعی همچون خشکسالی، سیل و سرمازدگی (که اخیرا گرمازدگی هم به آن اضافه شد) را کاهش می دهد. مثلا فرض کنید در جایی خشکسالی بشود، شما که نمی توانید درخت گیلاس یا مزرعه گندم خودتان را از ریشه دربیاورید و از منطقه دچار خشکسالی خارج کنید، اما گاو و گوسفند را می شود بار کامیون کرد و برد یک جایی که خشکسالی نیست.

فلذا پیشنهاد می شود کلیه درخت های باغات کشور ریشه کن و به همراه کلیه مزارع کشور به مزارع علوفه تبدیل شود. کاشت جو و ارزن و یونجه از کاشت برنج و دانه روغنی که آسان تر است. ما که این همه دلال وارداتچی داریم، زورمان هم که به «سلطان شکر»، «ژنرال گوجه»، «شهریار مرکبات»، «افسر چای» و… نمی رسد. سیر چینی و چای سیلان و برنج هندی دارند به ریش محصولات کشاورزی مان می خندند، خوب پس چرا دوباره بکاریم که روی دستمان باد کند؟ بعد بخواهیم دم انتخابات سیب زمینی رایگان به مردم هدیه کنیم که یک عده روزنامه نگار نمک نشناس هم بذل و بخشش ملوکانه را تعبیر به تبلیغ انتخاباتی بکنند.(خدا لعنتشان بکند)

پس بیایید به مصداق “دست در دست هم دهیم به مهر/ برو کار می کن مگو چیست کار”، همه باغات و مزارع کشور را شخم بزنیم و یونجه بکاریم و رمه گوسفند و گله گاو را ول کنیم وسط قضیه. خودشان خوداتکا باشند و ما را هم در صنغت گوشت و مرغ خودکفا کنند تا از خروج ارز جلوگیری شود.

در این راستا بسته سیاستهای دامی «وزارت دامپروری و کشت علوفه» هم در سه حوزه پیاده می شود:

مناطق خشک: پرورش شتر و بز (که خودشان مظهر مقاومت در برابر سختی های طبیعت هستند و با پرورش آنها می توان به اقتصادی مقاومتی دست یافت)

مناطق کم آب: پروش گاو و گوسفند به صورت صنعتی و خانگی (که نمادی از مردمی کردن اقتصاد است)

مناطق پر آب: پرورش گسترده گاومیش به صورت رها کردن آن در کف رودخانه (که نمادی از واگذاری اقتصاد، خصوصی سازی و اجرای سیاستهای اصل ۴۴ است)

در همین راستا فرد پیشنهادی من برای وزارت «دامپروری و کشت علوفه» کسی نیست جز دکتر محمدرضا مخبردزفولی، استاد دامپزشکی و دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی. البته از آنجا که ایشان هم متخصص علوم دامی هستند و هم علوم انسانی؛ و بدون ایشان فرآیند تحول علوم انسانی به اسلامی، به فنا می رود، فلذا پیشنهاد می شود دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت دامپروری به صورت «وزارت امور دامی و انسانی» یا «وزارت علوم انسانی و صنایع دامی» ادغام شده و مسئولیت آن به دکتر مخبر دزفولی واگذار شود.

:::