۱۴:۰۷ - ۱۳۹۵/۰۷/۱۴ رضا رستگار :

فرهادی اپوزیسیون نیست

یک پرسش اساسی وجود دارد و آن اینکه چه اتفاقی برای فرهادی افتاده است که گروه هایی انتقادی نه صرفا درمقابل فیلم های او بلکه در مقابل موجودیت چنین فیلمسازی گارد می گیرند؟ پاسخ من این است که فرهادی امروز دیگر یک برند است و موضع گرفتن درمقابل او هرقدر که بیشتر سلبی و بنیادی باشد، بیشتر موجب می شود تا منتقد هم دیده شود.

مبارزه(رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام)-رضا رستگار:
فرهادی درفیلم فروشنده نشان می دهد که اگرچه دریک خانه باز است اما ورود نابجای هرکسی درآن می تواند اضطراب و دلهره میان اهالی آن ساختمان و آن خانه و نه فقط در آنجا بلکه در همه جامعه بیندازد.
فرهادی اپوزیسیون نیست
یک پرسش اساسی وجود دارد و آن اینکه چه اتفاقی برای فرهادی افتاده است که گروه هایی انتقادی نه صرفا درمقابل فیلم های او بلکه در مقابل موجودیت چنین فیلمسازی گارد می گیرند؟ پاسخ من این است که فرهادی امروز دیگر یک برند است و موضع گرفتن درمقابل او هرقدر که بیشتر سلبی و بنیادی باشد، بیشتر موجب می شود تا منتقد هم دیده شود.
تصورمن این است زمانی که برخی از دوستان ما خواستند که فیلم اخراجی ها را درمقابل جدایی نادر ازسیمین قراردهند و امروزکه همان دوستان می خواهند فیلم ایستاده درغبار را درمقابل فروشنده قرار دهند، هدف اصلی مقابله بوده است نه ایجاد رقابت.بدیهی است که از نظر فروش درسینما این فیلم ها می توانند رقابت کنند اما سنجش کیفیت یک فیلم متفاوت از بازار فروش است ومحل تمایزاین چند فیلم در جای دیگری است.
به هرحال گروهی که خود را رقیب فرهادی و فیلم هایش می دانند، در واقع با انتقادهای آن چنانی از فیلم سعی دارند که درجایگاه فرهادی برای خود جای پا درست کنند.این دوستان تصور جامع و مانعی از ارزش های زیبایی شناسی ندارند.این همه شور وشوق مردم از دیدن فیلم فرهادی را نمی بینند، استقبال گسترده منتقدان برجسته جهان را نمی بینند و به خاطر دیده شدن به هر قیمتی فیلم را به باد انتقاد می گیرند.نمی توان به چیزی پناه برد و از هر دستاویزی برای نقد یک فیلم استفاده کرد.هرچیزی مترو معیار خود را دارد. آثار هنری با متر و معیار هنری قابل اندازه گیری هستند.
این موضوع درست است که فیلم آقای ده نمکی فیلم پرفروشی است و مردم از آن استقبال کرده اند اما نمی شود این فیلم را به فلان فستیوال معتبر سینمایی فرستاد زیرا کیفیت و نوآوری هنری ندارد.
من متاسفم از اینکه برخی از دوستان در تلویزیون تربیون دارند ومی توانند نظر خود را به عنوان نظر کارشناسی به مردم ارائه کنند، در حالی که بسیاری از منتقدان سینما نظری مخالف با نظر آنان دارند.نمی توان هرچیزی را دو قطبی کرد و سیاه و سفید دید.این مسائل تمام شده و دورانش سپری شده است.باید با دیدی واقع بینانه درباره سینما قضاوت کرد.
متاسفانه کسانی که به فیلم حمله می کنند، مداقه لازم را ندارند.اینکه با کمک گرفتن از تلویزیون سعی کنیم نظر خودمان را به همه جامعه تسری بدهیم، کار درستی نیست.من به شخصه معتقدم که فروشنده عالی نیست و ضعف هایی دارد.حتی می توان بگویم خیلی هم خوب نیست و درنهایت فیلم خوبی است و مثل باقی کارهای اصغر فرهادی حفره های داستانی در فیلمنامه دارد.اما همین فیلم در مقایسه با سینمای کشورمان در تراز بسیار بالاتری قرار دارد و کمتر فیلمی می تواند به آن نزدیک شود.نظریه های امروزین سینما در بردارنده نگاه و رویکردی تازه هستند.براساس این نظریه ها اگر فیلمی در نهایت بتواند به ثمر برسد می توان از حفره های گاه و بیگاه آن گذشت.
همان طور که گفتم فیلم فروشنده چندین حفره داستانی دارد اما چون این فیلم درنهایت تماشاگر را سرگرم می کند، فیلم موفقی است و چون این کار را انجام داده پس توانسته است کار ویژه اش را انجام دهد و به ثمر بنشیند.دراین شرایط دیگر آن حفره های داستانی که بهشان اشاره کردم، موضوعیتی ندارند چون نتوانسته اند جلوی کار ویژه فیلم را بگیرند.تفاوت فیلم فروشنده با فیلم های دیگر این است که فروشنده مثل یک غذای مقوی به بدن می چسبد و اصطلاحا گوشت می شود به بدن.یعنی با مخاطب باقی می ماند و بخشی از اندیشه ها و حتی هویت یک مخاطب می شود اما دیگر فیلم ها فراموش می شوند و کمکی به درک جهان و گسترش جهان بینی مخاطب نمی کنند.یکی از امتیازات ویژه فیلم فروشنده این است که با مخاطبش مسئولانه برخورد می کند.
اسم فیلم فروشنده است اما کم فروشی نمی کند.نکته مثبت کارهای فرهادی این است که مثل برخی ازکارگردان های چشنواره ای دربند ارتباط برقرار کردن با یک بخش کوچک ازجامعه نیست و همه مخاطبانش را مورد خطاب و توجه قرارمی دهد.فرهادی در فیلم فروشنده نشان می دهد .
فرهادی درفیلم فروشنده نشان می دهد که اگرچه دریک خانه باز است اما ورود نابجای هرکسی درآن می تواند اضطراب و دلهره میان اهالی آن ساختمان و آن خانه و نه فقط در آنجا بلکه در همه جامعه بیندازد.
نکته مهم دیگری که درباره فیلم فروشنده باید گفته شود جابه جا شدن آنتا گونیسم و پروتاگونیسم درفیلم است.مخاطب همزمان هم می تواند عماد باشد وهم پیرمردی که تجاوز کرده است.این وظیفه مخاطب را در یک موقعیتی که جامعه درآن قرار دارد، بیشتر می کند.اینجاست که می گویم فروشنده مخاطب مسئولیت پذیر را پرورش می دهد.
منبع : هفته نامه خبری، تحلیلی، مثلث، شماره سیصد وبیست و هشت
::::

دیدگاه تازه‌ای بنویسید:

*

44 + = 50