هجرت حاجداوود، ۱۰ ساله شد
حاج داوود از آن تیپهایی بود که میگفت: الفقر فخری. نه فقر اقتصادی، اگر دنبال فقر اقتصادی غنای روحی باشد که دیگر فقر نیست، فقیر کسانی هستند که با داشتن این همه پست و مقام باز چنگ میاندازند برای بیشتر داشتنش. حاج داوود غنا و بینیازی را به من یاد داد. او چیزی را فدای منفعت و مصلحت نکرد و امروز هم نام حاجداوود هرجا باشد، میتوانیم غنای روح پیدا کنیم.
مبارزه (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام): باز نیمه شهریور از راه رسید و سالگرد عروج بزرگمردی به نام حاج داوود کریمی برگزار شد. همه او را حاج داوود صدا میکنند، این صمیمیت به واسطه عدم تعلق او به مقامات و مناصب رایج و زندگی ساده و بیتکلفش در ذهن همه دوستان و آشنایان و همرزمان و حتی خانواده او نقش بست. پسر ارشد ایشان نقل میکرد آن زمان که شهید همت به شهادت رسیده بود، حاج داوود به من میگفت: «جلوی مهدی(فرزند شهید همت) به من نگو بابا، بگو داوود.» حتی نسل سومیهایی که او را به مراتب کمتر درک کردهاند با این نام بهتر و بیشتر ارتباط برقرار کردند. نام حاج داوود کریمی با خلوص و بیادعایی گره خورده است و مراسم بزرگداشت سالروز شهادتش، بهانهیی است برای زنده نگاه داشتن یاد و خاطره او.
پنجشنبهیی که گذشت، دهمین بزرگداشت سالگرد شهادت مجاهد و جانباز والامقام، حاج داوود کریمی به همت خانواده ایشان برگزار شد. فضای مراسم امسال کمی متفاوت با سالهای قبل بود از حیث اینکه هیچ کدام از مسوولان نظام در آن حضور نداشتند. شاید حاج داوودی که در مراسم خاکسپاری پیکر رنجور و مطهرش از همه گروههای مختلف حضور به هم رساندند که این خود شاهد بر روح بلند و چندوجهی ایشان است، جایگاهش در میان دغدغه مسوولان تغییر کرده است. شاید کمترین کاری که میتواند در جهت ادای دین و احترام به این شهید بزرگوار انجام شود، زنده نگه داشتن یاد و خاطره او باشد چرا که زندگی ایشان سراسر درس و الگویی است برای مسوولان که وظیفهشان خدمت به مردم و نظامی است که با چنگ و دندان توسط شهیدان والامقام، از گزند اجنبی حفظ شده است و چه الگویی بهتر از سیره حاج داوود کریمی که با وجود همه موقعیتها و مقامات و مناصب گوناگون به همه ابزار دنیایی پشت کرد تا خلوص نیتش در خدمت به مردم زبانزد خاص و عام شود و شاهد مثالی باشد بر این کلام امیرالمومنین علی(ع) که فرمودند: ارادتهمُ الدّنیا فلم یریدوها…
در ابتدا مراسم با آیات قرآن کریم مزین و نورانی شد سپس حجتالاسلام والمسلمین حسین قیومی، از همراهان ایشان از اوایل انقلاب به ایراد سخنرانی پرداخت. ایشان در ابتدای سخنان خود به نحوه آشناییاش با حاج داوود اشاره کرد: بنده توفیق همرزم بودن با حاج داوود را نداشتم ولی شاید بتوان گفت که از همراهان ایشان بودم. همراهی بدین معنا که وقتی انقلاب پیروز شد عصارههای انقلاب و آنهایی که دل در گروی انقلاب و دین داشتند همه به سپاه پیوستند و سپاه مجموعهیی از خدامحوران معادباور شد. هرچند که اگر به دریا با همه پاکیاش نگاه کنیم آلودگیهایی هم دارد. به خاطر جلوگیری از همین آلودگیها بخشی به نام ارزیابی ایجاد شد که بنده توفیق خدمت در آنجا داشتم و دوستان را اکثرا از همان جا شناختم. البته ارزیابی برای جلوگیری از نفوذ بعضی از گروها بود و شاید این اسم خیلی خوشایند نبود.
ایشان یادآور شد: بنده در سپاه دوستان زیادی داشتم و دارم که به وجودشان افتخار میکنم اما سه نفر الگوی رفتاری برای من تبیین کردند که هر وقت سر هر گردنهیی و هرجا که بلغزم و احساس ناتوانی کنم از این سه عنصر مدد میطلبم و عمر ارتباط نزدیکم با ایشان کم ولی عمیق بود. یکی شهید محمد منتظری بود که در ارتباط با بینش جنبش جهانی و شناخت عناصر انقلابی جهان از او الگو گرفتم. دیگری شهید بزرگوار محمد بروجردی بود که در شورای فرماندهی منطقه هفت کشوری در کرمانشاه از نزدیک با سیره و عملکرد او آشنا شدم و در من تاثیر عمیق داشت و دیگری برادر عزیزم حاج داوود کریمی بود.
حسین قیومی در ادامه گفت: حقیقتا اگر بخواهم داوود را معرفی کنم، نمیتوانم. بحثی در فقه وجود دارد که میگوید معرف باید از معرف اجلی باشد و من باید همه خصوصیاتی که در او وجود دارد را بشناسم تا بتوانم در وجودش ببینم. من به ظرفیت یک لیوان نمیتوانم دریا را برای شما ترسیم کنم اما به قدر فهم و برداشت خودم آنچه از دریای عشق و محبت او به من رسیده برای شما میگویم.
حین سخنرانی حجتالاسلام قیومی جمعی از خادمین حرم مطهر امام رضا(ع) با در دست داشتن پرچم متبرک حرم، در میان میهمانان حضور یافتند و فضای معنوی و باشکوهی بر مراسم حاکم شد. سپس یکی از خادمین بزرگوار که به گفته خودش افتخار همراهی با حاج داوود را در سال ۵۸ داشت، به قرائت صلوات خاصه علی بن موسی الرضا(ع) و مداحی به مناسبت ایام ولادت با سعادت مولی علی بن موسی الرضا(ع) پرداخت و مراسم مزین به نام آن حضرت شد.
بعد از این برنامه، حجتالاسلام قیومی به ادامه سخنرانی پرداخت. ایشان خاطرنشان کرد: حاج داوود کریمی خط روشن و بین و پابرجایی در سیره زندگی داشت که به خوبی میتوان دید و این بدون ذرهیی کوتاه آمدن و منفعت و مصلحتاندیشی بود.
او با اشاره به این ویژگیهای مشخص حاج داوود، گفت: وقتی برای مراسم تشییع به سمت منزل ایشان میرفتیم، فکر میکردیم با توجه به مسائلی که برای ایشان پیش آمد این مراسم هم غربت خاصی داشته باشد، اما وقتی نزدیک شدیم، دیدیم که خیابانها از جمعیت زیاد بسته شده و همانهایی که با او مخالفت میکردند مشغول سینهزنی هستند. بعدا هم که دیدیم همه مقامات، از رهبری و مراجع تقلید و ائمه جمعه تا گروههای مختلف سیاسی در مراسمات مختلف بزرگداشت شهادت ایشان پیام دادند. هرکسی سعی کرد نمکی در این آش بریزد و سهیم باشد و کسی نیامد که خط کشی بکند.
حسین قیومی ادامه داد: هیچ کسی را ندیدم و در تمام این ۴۰، ۵۰ سالی که مطالعه کردم کسی نیافتم که به این صورت مستجمع باشد که همه را زیر بلیتی جمع کند از چپ چپ تا راست راست. ایشان که از مواضعش پایین نیامد. اگر میآمد که آن مصایب را نمیدید و آن مشکلات برایش ایجاد نمیشد.
حاج داوود از آن تیپهایی بود که میگفت: الفقر فخری. نه فقر اقتصادی، اگر دنبال فقر اقتصادی غنای روحی باشد که دیگر فقر نیست، فقیر کسانی هستند که با داشتن این همه پست و مقام باز چنگ میاندازند برای بیشتر داشتنش.
حاج داوود غنا و بینیازی را به من یاد داد. او چیزی را فدای منفعت و مصلحت نکرد و امروز هم نام حاجداوود هرجا باشد، میتوانیم غنای روح پیدا کنیم.
در ادامه حجتالاسلام والمسلمین حسین قیومی برای تبیین زاویه دید حاج داوود و اشاره به درسی از مکتب قرآن، آیاتی از سوره عنکبوت را قرائت کرد: أحسِب الناسُ أن یُتْرکُوا أن یقُولُوا آمنا وهُمْ لا یُفْتنُون. در مکتب قرآن همراه با مرام حاج داوود عنوان عرض بنده است.
آیا گمان کردهاند که گفتند ایمان آوردیم و خلاص؟، ما انقلابیایم!؟ ما ولاییایم!؟ و امتحان نمیشوند!؟
خدا میخواهد باطن انسان را به او نشان بدهد. بنده مثالی دارم در مورد این مطلب.
یک استاد و یک معلم بهتر از هر کسی میداند که شاگردش چگونه است و چند مردِه حلاج است. امتحان کتبی میگیرد که بعدا سندی باشد که شاگرد چطوری عمل کرده است و وقتی خودش میآید ببیند که تازه هشت شده است و استاد به او ۱۰ داده است. خدا بهتر از هر کسی میداند که بندهاش چگونه است.
خداوند هر بزرگی را به بزرگی رساند خوب امتحانش کرده است. بیشترشان با یتیمی بزرگ شدهاند برای اینکه با تکیه به خودشان بالا بیایند. حاج داوود مردی خودساخته بود. کار و زندگی را رها کرد، برای آموزشهای چریکی به این کشور آن کشور رفت بعد از این همه زندگی همه زحماتش شکوفا شد به این موقعیت اجتماعی و مقامات رسید ولی به خاطر حقیقت پای مسائلی ایستاد، اینطوری است که آدم امتحان میشود.
ایشان باز هم با تاسی به قرآن ادامه داد: در سوره بقره هم آمده که انسان به خوف و جوع و اموال و ثمرات زندگی امتحان میشود. بعد به صبرکنندگان بشارت داده میشود. حاج داوود عزیز، وقتی رفتیم دیدنش در بیمارستان و اون وضع و اون تاولهای روی بدنش را دیدم، در گوشش گفتم حالا وقتش نیست چیزهایی را که میدانم بگویم و رسانهییاش کنم!؟ جملهیی با این مضمون بهم گفت که کار برای خدا انجام دادن نه منت دارد و نه پشیمانی. ما برای خدا کار کردیم. این حرفها را رها کنید. خدا میگوید ما امتحان میکنیم تا ببینیم چه کسانی راست میگویند، خدا میداند ولی میخواهد به ما بفهماند. تو به قدرت برسی بعد منزویات کنند. از پنجههایت هنر ببارد ولی دستهایت را ببندند که برای نان شب زن و بچهات معطل بشوی و شما را با مشکلات مواجه کنند و آن وقت ببینند که کینه و عقدهیی در کار نیست. من تا همان آخرین روزها در بیمارستان ذرهیی در وجود حاج داوود کینه و عقده ندیدم. تا مشخص بشود که دروغگوها و راستگوها چه کسانی هستند. عدهیی تا به قدرت میرسند یادشان میرود که خدا همه جا هست، میبیند و از رگ گردن به ما نزدیکتر است. حاج داوود نسبت به کسانی که باهاش دشمنی کردند رئوف بود و برای?شان دعا میکرد. هر موقع ما اعتراضی میکردیم میگفت دعا کن برای?شان که شاید خدا به آنها هم عنایتی کرد.
در قرآن میخوانیم خداوند سمیع و علیم است اما آن موقع که چند نفر دور هم جمع شدند و توطئه کردند باز هم یادشان بود که خدا میبیند؟
خدا میداند که چه کسانی در این قطعهها دفن شدند و چه چیزهایی با ایشان دفن شده است. بنده دنبال این بودم که لقاءالله چیست. حضرت علی(ع) میگوید هر چیزی که به آن علم پیدا کردی آن را میبینی! حضرت به علم الیقین رسیده که میگوید من خدا را میبینم پس او را میپرستم.
ومن جاهد فإِنما یجاهِدُ لِنفْسِهِ إِنالله لغنِی عنِ الْعالمِین. مجاهده را بخواهم ترجمه کنم باید بگویم که همان ایمان و عمل صالح است. من اینجا با حاج داوود کار دارم. من در ایشان ایمان را ثابت دیدم که به خاطر حفظ حق و نه مصلحت کار میکرد. چه موقعی که حرف میزد و چه آن موقع که به خاطر حفظ حق سکوت کرد.
آنهایی که ثابت قدم بودند به لقاءالله رسیدند و مجاهد کسانی بودند که با ایمان ثابت عمل صالح انجام دادند. این عمل صالح در هر مقطع تاریخی چیز متفاوتی میتواند باشد.
حاج داوود در پروسه زندگیاش در هر مرحله کارهای مختلف کرده با توجه به اینکه ایمانش ثابت بوده و ذرهیی از خدا محوری کوتاه نیامد و این هم معنای مجاهده ایشان بود. عرضم را با این آیه به پایان میرسانم:
«والذِین آمنُواْ وعمِلُواْ الصالِحاتِ لنُکفِّرن عنْهُمْ سیِّئاتِهِمْ و لنجْزِینهُمْ أحْسن الذِى کانُوا یعْملُون
خداوند وعده کرده آنان که ایمان ثابت دارند، سیئاتشان را میپوشانیم و به آنها پاداش بزرگی خواهیم داد.»
همچنین شایان ذکر است که در حاشیه و حین مراسم مزار مطهر حاج داوود کریمی توسط اشخاص مختلف گلباران و شستوشو شد. جناب آقای رفیعا که به نیابت از آیتالله امجد در مراسم حضور داشتند به ایراد پیامی که حاج آقا امجد به مناسبت سالگرد شهادت حاج داوود فرستاده بودند، پرداخت.
در مراسم سالگرد دهمین سال عروج شهید حاج داوود کریمی، پیامی از سوی آیتالله امجد نیز قرائت شد. سابقه دوستی و آشنایی شهید کریمی با آیتالله امجد بسیار دیرینه و عمیق بوده است. در سالهای آخر عمر شهید کریمی که مصدومیتهای ناشی از ترکش خمپاره و گازهای شیمیایی حاج داوود را به مشقت کشانده بود، آیتالله امجد با حاضر شدن بر بستر وی گفتند: حاج داوود آمدم تا کف پایت را ببوسم و بر چشمم بگذارم. ایشان، هنگام خداحافظی به همسر شهید کریمی گفتند: خدمت به حاج داوود بهشت دارد چرا که حاج داوود از اولیای خداست. متن پیام آیتالله امجد که در مراسم قرائت شد.
بسم االله الرحمن الرحیم
سلام و صلوات خدای رحمان و انبیا و اولیای الهی و ملایکه مقرب حق بر حضرت سیدالشهدا علیه افضل صلوات المصلین و پیروان راستین آن حضرت و بر جمیع شهدای طریق حق و عدالت و آزادگی و بر شهید والامقام حاج داوود کریمی و خانواده گرامی و همرزمان و دوستان و دوستداران آن بزرگوار. اینجانب به خاطر دوستی دیرینهیی که با آن عزیز داشته و دارم، میل وافر داشتم تا در مراسم امروز حضور یابم اما به سبب عذری توفیق رفیق نشد پس وظیفه خود دانستم سخنی کوتاه بیان کنم. یاد حاج داوود انسان را به یاد صداقت و صلابت حضرت اباذر سلامالله علیه میاندازد و در مدح آن بزرگ بزرگوار همین بس که موافق و مخالف به فضیلت و بزرگی ایشان معترفند. امید میبریم آن شهید سعید که در قهقهه مستانهاش عند ربهم یرزقون است چشم عنایتی به ما واماندگان نموده و شفاعتش را شامل حال ما بگرداند. السلام علینا و علی عبادالله الصالحین.
گفتنی است در این مراسم جمعی از شخصیتها، دوستان و همرزمان شهید حاج داوود کریمی همچون منصور کوچک محسنی، احمد شجاعی، موسی سلامت، مختار کلانتری، حجتالاسلام ادیب، حجتالاسلام فاضل میبدی، سعید منتظری و… حضور داشتند.
منبع: اعتماد
:::