۰۷:۰۹ - ۱۳۹۲/۰۴/۲۲

زر اندوزی و سرمایه‌داری برای خود فرهنگ خاص دارد

می توانید قسمتی از صحبتهای میرتاج الدینی در مجلس ذیل بحث تصویب کلیات لایحه یک‌فوریتی اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و اجراء سیاستهای کلی اصل (۴۴) قانون اساسی است. تلاش ایشان برای رفع اثرات فرهنگی سرمایه داری قابل ستایش است ولی با اینکه دوستان با سایر ظلمهای سرمایه داری چه کردند و چگونه توجیه کردند را نمی دانم شاید هم اصلا توجیه نکردند و قبول نداشتند چنین ظلمی را!!

«مبارزه» (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام) – سرویس جامعه مجازی:

MiM Kh  از کاربران شبکه اجتماعی گوگل پلاس درباره “ویژه نامه پیوست فرهنگی و پایتخت معنوی” روزنامه خراسان نوشت:

زر اندوزی و سرمایه‌داری برای خود فرهنگ خاص دارد

تو پست قبلی در مورد اینکه نگاه “پیوست”گونه برای رفع اثرات و تبعات مدلهای توسعه در شهر مشهد یک چیزی نوشتم: ”هر چند مسئله فراتر از یک “پیوست” است. شاید اصلا مسئله این باشد که ما میخواهیم مسئله را “پیوستی” حل کنیم. ولی به طور کل احتمالا ویژه نامه ی جالبی باشد. فعلا یک مصاحبه اش رو خوندم. تا ببینیم در آینده مشهد چه خواهد شد!‍”

برای نمونه این نگاه می توانید قسمتی از صحبتهای میرتاج الدینی در مجلس ذیل بحث تصویب کلیات لایحه یک‌فوریتی اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و اجراء سیاستهای کلی اصل (۴۴) قانون اساسی است. تلاش ایشان برای رفع اثرات فرهنگی سرمایه داری قابل ستایش است ولی با اینکه دوستان با سایر ظلمهای سرمایه داری چه کردند و چگونه توجیه کردند را نمی دانم شاید هم اصلا توجیه نکردند و قبول نداشتند چنین ظلمی را!!

این هم متن سخنان جناب میرتاج الدینی:

“نکته اول درخصوص بخش فرهنگ؛ وقتی تازه‌واردی و میهمانی وارد مجلس و محفلی می‌شود، بی‌شک تغییر در آرایش و ترکیب حاضرین ایجاد می‌کند، مخصوصاً اگر این تازه‌وارد فردی شاخص و مهم و تأثیرگذار و به عبارت دیگر دارای یک شخصیت اجتماعی، علمی یا سیاسی و فرهنگی باشد. طبعاً مورد اذعان همه عزیزان است که لایحه الزامات اجرایی سیاستهای کلی اصل (۴۴) قانون اساسی یک لایحه تأثیرگذار و مهم و در حد برنامه‌های بلندمدت، حتی بیست‌ساله می‌باشد. ورود این میهمان عزیز به جامعه اقتصادی و اجتماعی ما، بدون شک خالی از تبعات و آثار فرهنگی نخواهد بود. خصوصی‌سازی و توان‌بخشی به سرمایه‌گذاری خصوصی و شکستن انحصار دولتی و رو آوردن به اقتصاد آزاد بخش خصوصی و تعاونی، مقتضیات و تبعات فرهنگی خاص خودش را دارد. کسی نمی‌تواند منکر آن باشد، مگر اینکه به این لایحه و خصوصی‌سازی بشکل صوری و شکلی و ظاهری نگاه کند و بخواهد همان اقتصاد دولتی را بشکل دیگری حفظ کند.

با اینکه توجه به مسائل فرهنگی و الزامات و تبعات و مقتضیات فرهنگی سیاستهای جدید اصل (۴۴) در مجموعه بیانات حکیمانه رهبر عزیز انقلاب در دیدار با مسؤولین و مجریان آمده بود و تصریحات روشنی در این‌خصوص داشتند، همچنانکه در صحبتهای اخیر مقام معظم رهبری هم نسبت به مسائل فرهنگی که فرمودند بخش فرهنگ را از مظلومیت خارج کنید، مع‌الأسف باید بگویم بخش فرهنگ در لایحه سیاستهای الزامی و اجرایی اصل (۴۴)، مظلوم و غایب است. نه در لایحه پیشنهادی دولت صحبتی از مسائل فرهنگی شده است و نه در طرح ارائه شده توسط کمیسیون ویژه. آیا از (۱۰) فصل این لایحه سزا نبود که یک فصل درخصوص بخش فرهنگ تدوین می‌شد تا در آن ضمن یادآوری تبعات و آثار فرهنگی اجرایی سیاستهای جدید راهکارهای لازم و چاره‌اندیشی مناسب برای مقابله با تبعات فرهنگی آن می‌شد؟
ما در کمیسیون فرهنگی جلسات متعددی در این‌خصوص داشتیم و در حد یک فصل پیشنهاداتی هم به تصویب رسید که متأسفانه این پیشنهادات علی‌رغم پیگیری فراوان در کمیسیون ویژه مورد توجه واقع نشد و در حد یک ماده و در دو سطر تحت عنوان ماده (۹) مطلبی به تصویب رسید، هرچند در همان حد هم قابل تقدیر است، ولی هرگز هدف اصلی را تأمین نمی‌کند. حفظ کرامت انسانی کارگران در بنگاههای واگذار شده، توسعه کارهای عام‌المنفعه و وقف، توسعه فرهنگ انفاق و نو دوستی و مقابله با فرهنگ زر اندوزی، کنز و شکاف طبقاتی و بالاخره توسعه کارهای فرهنگی و دینی در محیط شرکتها و بنگاههای واگذار شده و در جامعه مورد غفلت واقع شده است. فربه شدن بخش خصوصی، ظهور سرمایه‌داران بزرگ را در جامعه بدنبال خواهد داشت. زر اندوزی و سرمایه‌داری برای خود فرهنگ خاص دارد، این فرهنگ با فرهنگ جامعه اسلامی چگونه سازگار خواهد بود؟ چکار کنیم که ثروت و سرمایه در جامعه جریان پیدا کند؟ به عبارت روشن‌تر سرمایه‌داری بیاید ولی فرهنگ مذموم سرمایه‌داری غرب نیاید. کارتلها و تراستها بوجود نیایند. طغیان «إن الانسان لیطغی‏ أَن رآه استغنی» حاکمیت زر، حرص شدید و مال‌اندوزی، دنیاگرایی مذموم و افراطی، کنز و عدم انفاق، شکاف و فاصله طبقاتی از آثار فرهنگ غربی و کاپیتالیستی و همچنین توسعه بدون عدالت و کرامت انسانی از آثار فرهنگ غربی سرمایه‌داری است. در این لایحه چاره‌اندیشی لازم برای آن نشده است.”

:::