آیت الله منتظری
ترکشهای بدن یک تراشکار
برای بعضیها حاج داوود تازه بعد از مرگش، یا نه، حتی بعد از اعتراضاتش بود که اسطوره شد. اما برای من همیشه اسطوره است. از لبنان تا روزگاری که در کارگاه کوچکش در جاده بهشت زهرا تراشکاری میکرد. نان جنگ را خیلیها خوردند. اما او نان ترکشهایی که در بدن داشت را هم نخورد. نان تراشکاری خورد و زخم هایش را جمع کرد. برای من آن کسی که در اثر ترکشها فلج شده، سینهاش از سوز شیمیایی می سوزد و در بستر شهادت است و با این حال میگوید: «این زخمها ذخیره آخرتم هستند. شاید با این دردها خداوند اجازه...
سخنان خود را به امام نسبت ندهید!
آنان برای توجیه رفتارهایی غیراخلاقی خود در قبال آیت الله منتظری (همچون حمله به بیت و حسینیه و منع فعالیت علمی ایشان که در سالهای پس از رحلت امام(ره) بارها مرتکب شدند)، نهی امام از دخالت از دخالت مرحوم منتظری در سیاست را مستمسک قرار میدهند، اما نهی امام از دخالت نیروهای مسلح در سیاست (خاصه سپاه و بسیج) را نادیده میگیرند.
پاسخ محمدعلی انصاری به اظهارات اخیر فرزند آیت الله منتظری
این نامه بسیار مهم و تاریخی از تصمیمات قطعی الصدور امام عظیم الشان است که پس از نگارش آن تعدادی از چهره های شاخص سیاسی و حوزوی نظام و امنای امام از متن آن در حضور ایشان مطلع گردیدند لکن امام بنا به آنچه صلاح می دیدند که به نظرم بیشتر به سبب نامه 7 فروردین آقای منتظری بوده باشد، از انتشار آن جلوگیری نموده و نامه دیگری را به تاریخ 8 فروردین برای آقای منتظری ارسال داشتند که همان نامه ملاک عمل قرار گرفت.