امام علی(ع)
برتری عدالت بر مصلحت در کلام علی (ع)
تبعیض و رفیق بازی و باند سازی و دهان ها را با لقمه های بزرگ بستن و دوختن، همواره ابزار لازم سیاست قلمداد شده است. اکنون مردی زمامدار و کشتی سیاست را ناخدا شده است که دشمن این ابزار است، هدف و ایده اش مبارزه با این نوع سیاست بازی است. طبعا از همان روز اول ارباب توقع، یعنی همان رجال سیاست، رنجش پیدا می کنند، رنجش منجر به خرابکاری می شود و دردسر هائی فراهم می آورد.
علی تنهاست
همان علی که مینالد و دائماً فریاد میزند و سکوتش دردآور است، سخنش دردآور است و همان علی که عمری شمشیر زده، جنگها کرده، فداکاریها نموده و جامعهای را با قدرت و جهادش، پِی ریخته و به وجود آورده است، در هنگامی که این نهضت پیروز شده، او در میان جمع یارانش تنها است، و بعد میبینیم که نیمه شبهای خاموش، مدینه را ترک میکند و سر در حلقومِ چاه مینالد.
پیروان علی(ع) و رنجهایشان
قامت نیازی که از هر چه در بهشتش خداوند انداخته است بینیاز است و تنها دل به او، خود او «خدا» بسته و جز عشق او از او هیچ نخواسته است که علی گفته است که: «گروهی بهشت میجویند، اینان سود جویانند و طماع، گروهی از دوزخ بیم دارند و اینان عاجزند و ترسو و گروهی بیطمع بهشت و بیبیم دوزخش میخواهند عشق بورزند و اینان آزادگانند و آزاد»
قرن ما در جستجوی علی (ع)
بشریت همواره در جستجوی ارزشهای متعالی و مطلق بوده و چون به این ارزشها احتیاج داشته... ربالنوع خیالی و اساطیری میساخته، تا بتواند ارزشهای متعالی را - که نیست - در وجود اشخاص، قهرمانان و شخصیتهای واقعی عینی بپرستد. اما علی حقیقتی است بر گونهی ربالنوعهای اساطیری؛ یعنی وجودیست که این ارزشهای متعالی مطلق در او هست... ربالنوعی که در تاریخ تحقق جسمی عینی انسانی دارد.
امام خمینی: اگر بشر پشت به پشت یکدیگر دهند و بخواهند یک لا إلهَ إلاَّ اللَّه امیرالمؤمنین را بگویند نمى توانند!
خیال مى کنى که امتیاز نماز حضرت امیر المؤمنین، علیه السلام، با ما این است که «مدّ» «و لا الضّالین» را طولانیتر مى کند؟ یا قرائتش صحیحتر است؟ یا طول سجود و رکوع و اذکار و اورادش بیشتر است؟ یا امتیاز آن بزرگوار به این است که شبى چند صد رکعت نماز مى خواند؟ یا مناجات سید الساجدین، علیه السلام، هم مثل مناجات من و تو است؟ او هم براى حور العین و گلابى و انار این قدر ناله و سوز و گداز داشت؟
درسی از امام خمینی: على بن ابی طالب فقط بنده خدا بود، و این بزرگترین شاخصه اوست
درباره شخصیت على بن ابی طالب، از حقیقت ناشناخته او صحبت کنیم، یا با شناخت محجوب و مهجور خود؟ اصلًا على- علیه السلام- یک بشر ملکى و دنیایى است که ملکیان از او سخن گویند یا یک موجود ملکوتى است که ملکوتیان او را اندازه گیرى کنند؟ اهل عرفان درباره او جز با سطح عرفانى خود و فلاسفه و الهیون جز با علوم محدوده خود با چه ابزارى مى خواهند به معرفى او بنشینند؟
پس از علی(ع) کسی را شایسته نوشتن ندیدم
یزید – لعنت الله علیه- حیوانی انسان نما بود و تا مدت ها آرزو می کردم که کاش قبل از آن اقدام شرم آور خودکشی کرده بود و یقین دارم که با آن اقدام در واقع خودکشی کرد. برگزاری مراسم سالگرد انقلاب حسینی و راهپیمایی کربلا و عاشورا دلیل عقلی و واقعی بر پیروزی خون بر شمشیر است. حسین علیه اسلام آزادی را به مردم و زائرانش آموخت و به آنها آموخت تا راه عدالت و شهادت را در پیش بگیرند.
امروز یکی از راه های شناخت علی(ع) مراجعه به پیروان علی است
علی(ع) سه تا مصیبت داشت؛ مصیبت اول مصیبت اش در شخص خود اش؛ کسانی حق او را غصب کردند، او را اذیت کردند؛ کشتند او را. این مصیبت چند سال طول کشید؟ ۳۰ سال؛ ۴۰ سال؛ ۵۰ سال . مصیبت دوم: مصیبت اش در اولاد اش؛ امت با اولاد علی بد رفتار کردند؛ کشتند؛ فراراندند؛ اسیر کردند؛ هر کار خواستند، کردند؛ اما این هم چند سال طول کشید؟ ولی…
شهادت على علیه السلام به روایت استاد شهید
صداى على را شنیدند، مثل اینکه با کسى حرف مىزند، با فرشتگان حرف مىزند: ارْفَقوا مَلائِکَةَ رَبّى بى فرشتگان پروردگارم که براى قبض روح من آمدهاید! با من به مدارا رفتار کنید. یک مرتبه دیدند صداى على بلند شد: اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسولُهُ الرَّفیقُ الْاعْلى الرَّفیقُ الْاعْلى. اینها سخنان على بود: شهادت مىدهم به وحدانیت خدا، شهادت مىدهم به رسالت پیغمبر.
روایت شهید مطهری از آخرین سیزده رمضان امام علی(ع)
همیشه على به دنبال این گم گشته خودش مىرفت. اجمالًا مىدانست که این فرق او در راه خدا شکافته خواهد شد. مىگفت خدایا آن لحظه نازنین، آن لحظه زیبا، آن لحظه پرلذّت و پربهجت چه لحظهاى خواهد بود؟ پیغمبر به على فرموده بود که شهادت تو در ماه رمضان است، در آن ماه رمضان سال 41 هجرى على مثل اینکه قلبش احساس کرده بود که دیگر هرچه مىخواهد واقع بشود در این ماه رمضان واقع مىشود.