امام موسی صدر
نقشههای شهید چمران برای آزادی امام موسی صدر به روایت همسرش
تا آخرین وقت یاد امام موسی بود، چه در وقتی که در ایران بود و سخنرانی میکرد و چه وقتهای دیگر که درلبنان بود... من یادم هست که همیشه نقشه میکشید چهطور به لیبی برود و آقای صدر را از آنجا نجات بدهد. و فکر نمیکنم که حتی یک روز هم در فکر امام صدر نبوده باشد و همیشه عصبای و ناراحت میشد که چرا کاری برای پیدا کردن آقای صدر نمیکنند.
وقتی که امام خمینی از ربودن امام موسی صدر خبردار شدند
امام کتاب را تا کردند و از جا بلند شدند و گفتند خب، شما چه کردید؟ یعنی این خبر را که شنیدید، چه کردید. احمدآقا گفتند که من آمدم به شما اطلاع بدهم. امام گفتند که همین الان از طرف من هم به حافظ اسد هم به عرفات تلگراف بزنید و بگویید سریع مسئله را پیگیری کنند و به ما اطلاع بدهند.
امروز یکی از راه های شناخت علی(ع) مراجعه به پیروان علی است
علی(ع) سه تا مصیبت داشت؛ مصیبت اول مصیبت اش در شخص خود اش؛ کسانی حق او را غصب کردند، او را اذیت کردند؛ کشتند او را. این مصیبت چند سال طول کشید؟ ۳۰ سال؛ ۴۰ سال؛ ۵۰ سال . مصیبت دوم: مصیبت اش در اولاد اش؛ امت با اولاد علی بد رفتار کردند؛ کشتند؛ فراراندند؛ اسیر کردند؛ هر کار خواستند، کردند؛ اما این هم چند سال طول کشید؟ ولی…
آقای روحانی، امام موسی صدر سلام میرساند
دنیای امروز آکنده است از بحرانهای مختلف سیاسی و اقتصادی، که از دل آنها پروندهها و چالشهای بیشتری هم برون میآید و برخورد مناسب با چنین شرایطی، به حکمت و بردباری و چه بسا نرمش و انعطافپذیری نیاز دارد، چنان که مولای متقیان امام علی (ع) میفرماید: «لا تکن لیّنا فتعصر ولا تکن قاسیا فتکسر»؛ «نه چندان نرم باش که چلانده شوی و نه چندان سخت که فرو شکنی.»
حق چه کوچک باشد و چه بزرگ، حق است و ستم چه کم باشد و چه زیاد، ستم است
وقتی ما به این صحنه، به این چراغ فروزانی که حسین در برابر امت خود در آن عصر و در همه عصرها برافروخت می نگریم، این حقیقت را درمی یابیم که حق چه کوچک باشد و چه بزرگ، حق است و ستم چه کم باشد و چه زیاد، ستم است. راه کج و منحرف از ابتدا تا انتها در انحراف است و همه در یک امتداد هستند. حق کوچک بزرگ میشود و گسترش میِیابد و سیلی زدن به صورت یک یتیم به کشتن حسین علیه السلام میانجامد.
امام صدر معتقد بود موسیقی ذاتا حرام نیست
امام صدر فرمودند: موسیقی ذاتاً حرام نیست، حتی در صدر اسلام هم افراد با آلات موسیقی نواهایی را مینواختند و مردم را برای جنگ تهییج میکردند. آنچه حرام است برخی اشکال موسیقی است که جنبۀ تخدیری دارد، اما موسیقیای که موجب حرکت در جامعه میشود، حرام نیست.