روایتی از حصری تاریخی

در جای جای رفتار امیرالمومنین (ع) با عایشه نکته هایی گرانبها و درس هایی بزرگ نهفته است. از همان ابتدا که دستور انتقال عایشه به بصره را می‌دهد بجای شقاوت، سخاوت پیشه کرده و مسئولیت حفاظت از عایشه را به محمد بن ابی بکر می‌سپارد تا مبادا از جانب کوته‌نظران نادان، سلامت و امنیت وی به خطر افتد. جوانمردی را به رخ تاریخ می‌کشد آن هنگام که تازیانه بر پیکر هتاکان به اسیر در حصر می‌زند تا مبادا هتاکی رسمی شود فراگیر و جامعه مسلمین را آلوده خود سازد.