حجت الاسلام والمسلمین محمّد سروش محلاتی
حکمرانی «در» نظام یا «بر» نظام
در همه نظامهای حکومتی، افرادی در رأس قدرت قرار می گیرند و از اختیارات فوق العاده ای برای اداره امور کشور برخوردار می شوند. از کسی که از چنین قدرتی برخوردار است، در نظامهای مختلف، تعابیر متفاوتی وجود دارد: رئیس جمهور، پادشاه، رهبر، نخست وزیر و امثال آن. باید توجه داشت که این واژه ها هرچند هر یک، نشان دهنده یک نظام سیاسی خاص است، ولی گویای وجود دیکتاتوری یا عدم آن نیست و از آنها نمی توان فهمید که آن «نظام» چه نسبتی با «استبداد» دارد....
مناظره؛حقوق برآمده از کرامت انسانی
اگر ملاک، دین فطری است باید گفت که دین فطری بالقوه است نه بالفعل. تصور کنید افرادی را که بالفعل کافرند بگوییم بالقوه در فطرتشان خداشناس هستند اگر دین بالقوه شود، عین ملاک کرامت بالقوه است، احکام کرامت هم بالقوه میشود اما ما میخواهیم کرامت بالفعل ایجاد کنیم چرا که با بالقوه دانستن کرامت چیزی به دست نمیآید
شهید بهشتی، یک روحانی متفاوت
عالمان دین هم به طاغوت ها خیلی نزدیک ترند تا به انسان های روشنگر سازنده. چرا؟ چون مردم ما طاغوت پرورند، ما باید مردم را بیدار کنیم، مردم را از طاغوت پروری برحذر بداریم. تا شما مردمی نشوید که مراقب به اصطلاح رهبران و راهنمایانتان باشید و در مراقبت از گفتار و رفتار کسانی که بر کرسی هدایت و رهبری نشسته اند، احساس وظیفه نکنید و با فکر باز هر کار و هر گفتار را ارزیابی نکنید، همین آش است و همین کاسه. تا خر هست، یک خر سوار را پایین بیاورید ، دیگری سوارش می شود
فقه متهم است یا مدعی؟
موضوع نظارت بر انتخابات، یکی از مواردی است که فقه، مدّعی است، نه متّهم. و البته از اینگونه موارد، فراوان است که با تبیین آنها، اصالت، عمق و عقلانیت فقه شیعه، هر چه بیشتر آشکار می شود.