چرا مردم «سجاده اعتراض شان» را پشت سر «قیام امام» پهن کردند

آن روز که «آزادی» را فقط در «آرزو» های مردم می شد جست و در کلام به حسرت برآمده شاعران، آن روز که نه «اعتراض» که نارضایتی هم با «اوین» گره می خورد، آن روز که، مردم را گفتند، یا عضو حزب رستاخیز شوید و یا از «ایران» بروید، آن روز که ساواک میان دانشگاه و زندان، میان حوزه و زندان، میان بازار و زندان، میان کارگاه و زندان و ... خط مستقیم کشیده بود و «خیرخواهان» امروز و فردای ایران و ایرانی را «خرابکار» می خواند و زیر شکنجه می برد، آن روز که ... مردم دریافتند باید...