نبرد الجزیره
سینمایی که هیچ مفهومی ندارد !
کیارستمی کارگردان صادقی است، چون مدتهاست که نه سرمایه فیلمهایش را از ایران میگیرد، نه جوایزش را. نه در ایران فیلم میسازد نه به جشنوارههای ایران فیلم میدهد. نه درباره مردم ایران فیلم میسازد نه مردم ایران فیلمهایش را میبینند. نه در انقلاب و دفاع مقدس ادعایی داشته، نه درباره آنها فیلم میسازد و نه اساساً این نوع فیلمسازی را قبول دارد. نه در مقابل تجاوز به ایران دغدغهای داشته، نه به زندگی در ایران پس از جنگ علاقهای دارد.
نبرد زنبیل و بمبافکن
فیلم "نبرد الجزیره" تصویری هوشمندانه و نافذ از مبارزات ضد استعماری است و حق مشروع تودهها را در کشورهای تحت ستم برای مقاومت با اشغالگران امپریالیست قویاً تأیید میکند. با دیدن فیلم پونتهکوروو بهروشنی درمییابیم که اشغال عراق توسط آمریکا و سایر پروژههای استعمار نو یک اتوپیای مرتجعانه و محکوم به شکست است و اقدامات سلطهجویانه امپریالیستها علیرغم بهرهگیری آنها از سلاحهای پیشرفته هرگز نمیتواند آرمان تودههای استعمارزده را سرکوب کند.
نبرد الجزیره به روایت دیکتاتوری حقیقت
20 مهر؛ سالگرد درگذشت جیلو پونته کورو در 12 اکتبر 2006 است. کارگردان شهیر ایتالیایی که اگرچه از خانواده یهودی برخاست اما یکی از برجسته ترین فیلم های سینمایی را درباره نهضت ضداستعماری ملت های مسلمان ساخت: «نبرد الجزیره» که در جشنواره سال 1966 موفق به دریافت شیر طلایی شد. این فیلم سیاسی به لحاظ محتوای غنی عاطفی، مهارتهای فنی و احساس یگانگی و انسجام دارای نقاط قوت بسیاری است.