۱۸:۳۸ - ۱۳۹۳/۰۸/۲۴ مرتضی مهدوی راد:

چه کسانی در دانشگاه مخالف بسیج و جنگ بودند؟

برخی از کسانی که امروز مدعی انقلابی‌گری و اصولگرایی اند و به‌خصوص کسانی که دولت گذشته را در اختیار داشتند و حال مانع از رأی اعتماد وزیر پیشنهادی علوم به بهانه مخالفت با بسیج می‌شوند، در دوران دانشجویی خود در انجمن اسلامی دانشگاه علم‌وصنعت، تنها تشکل دانشجویی را اداره می‌کردند که به واسطه گرایش به جناح راست، ضمن جدایی از تشکیلات تحکیم وحدت، با حضور دانشجویان در جبهه‌ها مخالفت می‌کرد!

مبارزه (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام): این بار بهانه‌ی مخالفت با وزیر پیشنهادی علوم، مخالفت او با بسیج و جنگ است، اتهامی از سوی کسانی که برخی از آنان علیرغم داشتن مدعای اصولگرایی و انقلابی‌گری، حتی یک روز سابقه حضور در جبهه ندارند!

چندی پیش هم وقتی دکتر رضا فرجی دانا را به همراهی با فتنه متهم کردند، خبر نداشتند که او در دوران دانشجویی خود جزو فرماندهان دفاع مقدس بوده، چنانچه سردار علی فضلی در سخنرانی در حضور دکتر فرجی‌دانا، وی را «وزیر محترم و دوست قدیمی و همرزم عزیز در دوران دفاع مقدس و از رزمندگان و فرماندهان آن دوران» خطاب کرده و گفته بود «شخص آقای وزیر جزو فرماندهان و مسئولین ناظر بر ما در عملیات بیت‌المقدس بودند.» و نیز در مصاحبه‌ای صراحتاً اعلام کرده بود «آقای فرجی دانا در دوران دفاع مقدس مسئول عملیات منطقه ۹ سپاه در استان فارس بودند». و البته فرجی دانا در همان زمان، حائز رتبه‌های عالی تحصیلی شده است، به نحوی که بالاترین معدل دوره کارشناسی دانشکده فنی تهران پس از شهید دکتر چمران را داراست.

این بار اما، کسی متهم به مخالفت با بسیج شده است که در دوران دفاع مقدس، معاون امور جنگ وزارت علوم (از سال ۶۶ تا ۶۸) و مسئول اعزام دانشجویان طرح سه‌ماهه برای حضور در جبهه‌ها بوده است. ماجرا از آنجا شروع شد که بلافاصله پس از معرفی آقای دکتر احمدی دانش آشتیانی به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت علوم، رسانه‌های وابسته و همسو با نهادهای سپاه و بسیج دانشجویی، مصاحبه‌ای قدیمی از ایشان را که از حضور بسیج دانشجویی در دانشگاه‌ها، به عنوان یک تشکل سیاسی با صبغه شبهه‌نظامی انتقاد شده است.

دکتر دانش‌آشتیانی خود در مصاحبه‌ای در پاسخ به این موضوع گفته است: «کسی که تمام زندگی خود را برای انقلاب و نظام گذاشته است چگونه می‌تواند بگوید با بسیج مخالف است؟ در آن زمان که دوران دفاع مقدس بود بسیج به عنوان پایگاه نظامی وجود داشت که سهم بسیاری در جبهه و جنگ داشت. آن زمان تشکلی به نام بسیج دانشجویی وجود نداشت که بنده مخالف حضور آنها در دانشگاه‌ها باشم.» وی با اشاره به تاکید حضرت امام بر بسیج علمی در دانشگاه بعد از پایان جنگ تحمیلی، گفت: «امام در بیانیه‌یی تاکید داشتند که دانشگاه‌ها با تولیدعلم باید بتوانند کشور را به سوی توسعه و پیشرفت سوق دهند که برنامه‌ریزی برای بسیج علمی در دستورکار قرار گرفت. ضمن آنکه با حضور بسیج به عنوان یک پایگاه نظامی صرف در دانشگاه موافق نبودیم اگرچه برنامه‌هایی برای جذب دانشجویان علاقه‌مند به بسیج در دانشگاه‌ها اجرا کردیم.»

اما به نظر می‌رسد مدعیان اصولگرایی با خلط مبحث قصد دارند بسیج دانشجویی فعلی را به عنوان یک حزب تمام عیار سیاسی که ارتباط ارگانیک با تشکیلات سازمان بسیج – و بالتبع سپاه پاسداران – دارد و استقلال تشکیلاتی آن به عنوان یک تشکل دانشجویی محرز نیست، را با بسیج به عنوان یک تفکر – و نه حتی نهاد انقلابی – در دوان دفاع مقدس خلط کنند و انتقاد از دخالت جریانات سیاسی و حکومتی در امور تشکل‌های دانشجویی را به صورت مخالفت با تفکر بسیجی و دفاع مقدس جلوه دهند. حال آنکه در دوران دفاع مقدس، تشکلی به عنوان بسیج دانشجویی وجود نداشت و این فعالان انجمن‌های اسلامی دانشجچویان و تشکیلات دفتر تحکیم وحدت بودند که ضمن ثبت نام دانشجویان در دفاتر انجمن‌ها برای اعزام آنان به جبهه‌های جنگ فعالیت می‌کردند.

همچنانکه از مرامنامه و اساسنامه دفتر تحکیم وحدت (که به‌رغم گذشت ۲۵ سال از پایان جنگ، همچنان تغییر نکرده است) بر می‌آید، این اتحادیه کمیسیونی به نام «کمیسیون جنگ» داشته که وظایف آن مطابق ماده ۵۳ به شرح زیر بوده است:

«۱- تنظیم برنامه‌هایی جهت مشارکت فعال انجمن‌ها و اتحادیه در مسئلة جنگ و هماهنگی فعالیت‌های انجمن‌ها در این خصوص.

۲- تهیه و ارائة تحلیل‌هایی نسبت به کلیة مسائل جنگ به شورای عمومی سراسری.

۳- تهیة برنامه‌های مرحله‌ای و درازمدت جهت حل مشکلات جنگ و ارائه آن به مسئولین جنگ.

۴- تهیة طرح نظارت مستمر و پیگیری امور واحدهای جنگ انجمن‌ها و هماهنگی فعالیتهای این واحدها.

تبصره: این کمیسیون در زمان جنگ تشکیل می‌گردد.»

همچنین ماده ۶۱ (شرایط اعضای شورای مرکزی) دلالت بر آن دارد که «سابقه حضور داوطلبانه در جبهه به مدت ۶ ماه یا ۵ دفعه برای دانشجویان پزشکی شامل طرح سپاه. (برای متولدین پائین تر از ۱۳۵۰)» شرط لازم برای حضور در شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت بوده است.

عملکرد دفتر تحکیم وحدت در دوران دفاع مقدس البته پرونده مفصلی است که بررسی آن نشانگر موضع انقلابی دانشجویان پیرو خط امام و فعالان انجمن‌های اسلامی در آن سالهاست، چنانچه در مواردی تعارضات شدیدی میان انجمن‌های اسلامی و برخی مدیران دانشگاهی که مخالف اعزام دانشجویان به جبهه بودند پیش آمد. به عنوان مثال در سال ۶۶ میان انجمن اسلامی دانشگاه تبریز و رئیس وقت دانشگاه درگیری‌هایی رخ داد؛ چراکه رئیس دانشگاه یکی از فعال‌ترین اعضای انجمن اسلامی را که چندی بعد به شهادت رسید، به دلیل حضور در جبهه از دانشگاه اخراج کرده بود.

داستان مجادلات انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علم‌وصنعت خود شرح مستقلی را می‌طلبد، که اشارات مختصر این متن درباره مخالفین و مدافعین جنگ در دانشگاه‌ها را در بخش‌های آتی با شرح بیشتری پی خواهیم گرفت.

::::