۱۶:۳۲ - ۱۳۹۳/۰۹/۲۶ به بهانه ی فضای عمومی دانشگاه ها

زنده باد چماق دار مخالف من !

مگر امروز بزرگان نظام قادر به دفاع منطقی و عقلانی از عقاید و مبانی نظری نظام نیستند که دست به دامان خُرد کردن دهان و ضرب و شتم می شوند؟ مگر با به هم زدن سخنرانی ها و شعار «مرگ» دادن کسی اقناع می شود؟ بهتر است افرادی که بر پست های مهم سیاسی امنیتی کشور و استان ها تکیه زدند، قدری عمیق تر بیاندیشند و نتایج رفتارهای خود در سالیان گذشته را مرور کنند. آیا همین تفکرات تنگ نظرانه نیست که اجازه نداده است منویات رهبری در مورد کرسی های آزاد اندیشی عملی شود؟

مبارزه(رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام):

حضور و سخنرانی شخصیت های سیاسی علمی در دانشگاه های ایران امری مسبوق به سابقه و مورد تایید است گاهی که فضا بازتر است شخصیت ها به دانشگاه می روند و وقتی فضا بسته می شود این دانشجویان هستند که مدام به دیدار آنها می روند. همچنین که حضور و دید و بازدید رهبری و رؤسای جمهور با دانشجویان در دانشگاه ها هم متداول است.

این برنامه ها از آن جهت که باعث آشنایی دانشجویان با اندیشه های این افراد و ترویج منطق گفتمان در جامعه است امری بسیار مهم و تاثیر گذار است. در سال های ۸۸ تا ۹۲ به دلیل فضای بسته و گاهاً امنیتی موجود در دانشگاه ها از این دست سخنرانی ها در دانشگاه ها به حداقل رسیده بود از یک طرف تشکل های آزاد اندیش و مستقل اجازه ابراز وجود نمی یافتند و از طرفی غالبا مسئولین دانشگاه ها فقط با حضور افرادی از یک جناح خاص سیاسی موافقت می کردند لذا معمولا برنامه ها بی رمق و یک طرفه برگذار می شد.

به مدد حماسه سیاسی سال ۹۲ فضای دانشگاه ها اکنون کمی باز شده است. هرچند دولت آن را به بهای گزاف کارت زرد، سوال، استیضاح و رای عدم اعتماد پیاپی به وزرای پیشنهادی بدست آورده است اما همچنان این فضا مغتنم است. ۱۶ آذر امسال و روزه های پیش و پس از آن سخنرانی های زیادی در دانشگاه های کشور برگذار شد که تقریبا همگی همراه با حواشی و اتفاقات ناخوشایندی همراه بود که اگر در مقام آسیب شناسی آن برآییم ذکر چند نکته اجتنناب ناپذیر است :

۱- روند صدور مجوز برگذاری برنامه ها مطابق با آیین نامه ی شورای عالی انقلاب فرهنگی است و بر عهده ی هیات نظارت دانشگاه و متشکل از رئیس دانشگاه، نماینده ی رهبری و نماینده ی وزیر است لذا واضح است مطایق قانون تنها نهاد تصمیم ساز باید این هیات سه نفره باشد. و آنها نیز بدون منطق دوگانه و با چارچوبی مشخص نسبت به بررسی درخواست ها رسیدگی کنند. بنابرین دخالت نهادهای بیرون از دانشگاه برای لغو سخنرانی ها از جانب هر نهاد یا جناحی که باشد امری مذموم و غیر قابل پذیرش است.

16491_363

۲- وظیفه ی دعوت از سخنرانان بر عهده ی مسئولین تشکل هاست لذا پیوند دادن آن با مسائل حزبی جناحی و طرح برخی درخواست ها از جانب مدعوین مانند دعوت نامه ی رئیس دانشگاه یا کسب رضایت مسئولین سیاسی شهر، استان، احزاب و از این دست انتظارات، خارج از عرف دانشگاهی و زیر سوال بردن شأن تشکل های دانشجویی است.

۳- تبدیل صحنه ی سخنرانی به میدانی برای نبرد و تخلیه هیجانات از جانب هر گروهی که باشد اشتباهی سبک سرانه و به دور از شأن دانشجو و دانشگاه است. لذا اتفاقاتی که در مراسم سخنرانی حسین شریعتمداری رخ داد به همان اندازه غیر قابل قبول است که در برنامه های انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و شیراز رخ داد. برخی اقدامات از پیش تعیین شده برای برهم زدن مراسم ها به پیشبرد و گسترش فکری هیچ اندیشه ای کمک نحواهد کرد. اگر گروهی از تشکل ها با چراغ سبز نهاد های بیرون دانشگاهی وظیفه پیدا کردند که برنامه های فلان سخنران را در هر جایی که باشد به هم بریزند یا با به هم زدن برنامه های تشکل های رقیب و پس از آن قلب واقعیت و انتشار آن از رسانه هایشان زمینه را برای بسته شدن فضا فراهم کنند، این تشکل های خط امامی و اصلاح طلب هستند که نباید مقابل به مثل کنند تا محکوم به بازیگری در بازی آنها برای نا آرام کردن فضای دانشگاه شوند. لذا شعار «زنده باد مخالف من» را می بایست عمیقا سرلوحه ی کار خود قرار دهند. تا برای افکار عمومی سره از ناسره عیان گردد.

IMG_3445 (1)

۴- حمله به برخی سخنران ها از جانب مسئولان برون دانشگاهی تحت عناونی همچون «خُرد کردن دهان» و تهدید به ضرب شتم، ولو آن فرد مخالف نظام باشد که نیست هتک حیثیت کرسی دانشگاه و آبروی نظام مقدس جمهوری اسلامی است. مگر امروز بزرگان نظام قادر به دفاع منطقی و عقلانی از عقاید و مبانی نظری نظام نیستند که دست به دامان خُرد کردن دهان و ضرب و شتم می شوند؟ مگر با به هم زدن سخنرانی ها و شعار «مرگ» دادن کسی اقناع می شود؟ بهتر است افرادی که  بر پست های مهم سیاسی امنیتی کشور و استان ها تکیه زدند، قدری عمیق تر بیاندیشند و نتایج رفتارهای خود در سالیان گذشته را مرور کنند. آیا همین تفکرات تنگ نظرانه نیست که اجازه نداده است منویات رهبری در مورد کرسی های آزاد اندیشی عملی شود؟ اصرار برای موضع گیری نهاد های نظامی امنیتی و اشخاص برون دانشگاهی نسبت به هر مراسمی که در دانشگاه برگذار می شود برای چیست؟

همچنین بهتر است تشکل های دانشجویی برنامه های سیاسی خود را در قالب مناظره و میزگرد برگذار کنند تا هم امکان حضور سلایق مختلف باشد و هم حساسیت ها کاهش یابد و این امر موجب شود نرم نرمک فرهنگ گفتگو و مباحثه ی علمی در فضای کشور نهادینه و زمینه ی رشد و افزایش فرهنگ عمومی جامعه در مواجهه با منتقدین و مخالفین فراهم گردد.

::::

۱ دیدگاه

  1. رهگذر :

    با عرض درود به شما برادران آزادی خواهِ اصلاح گرا

    شعار زنده باد مخالف من را باید به این عزیزان دیکته کرد، چرا که بنده خودم در مراسم ۱۷ آذر در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودم و شاهد بد اخلاقی این عزیزان بودم ، خودتان که بهتر می دانید اینان چه ها که با انقلاب نکردند ، دلمان پرخون است از ندانم کاریشان بگذارید برهم بزنند فضایِ ارام دانشگاه را…

    به امید آزادی یرایِ آزاد مردان

پاسخ دادن به رهگذر (لغو پاسخگویی)

*

2 + 5 =