۱۶:۲۸ - ۱۳۹۵/۰۷/۱۵ رهبر حزب کارگر بریتانیا عضو کمپین همبستگی با فلسطین است

چرا باید به جرمی کوربین امیدوار بود؟!

جرمی کوربین جالب است چون با اینکه رهبر حزب کارگر بریتانیا است، از مخالفان عربستان سعودی، منتقدین جدی اسرائیل، خواهان خلع سلاح هسته ای کشور خود است، معتقد به مذاکره حزب الله لبنان است و می گوید پس از توافق هسته ای با ایران، حال نوبت خلع سلاح هسته ای اسرائیل است.

مبارزه(رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام):
جرمی کوربین نامی ست که در دو سال گذشته بیش از پیش بر سر زبان ها افتاده. مردی که برخی او را با تونی بلر مقایسه می کنند و بسیاری معتقدند توانایی پیشبرد اهداف حزب کارگر بریتانیا را ندارد. او دلایل پیروزی خود در انتخابات کنگره درون حزبی را اینگونه بیان می کند: سیاست ضد ریاضت اقتصادی من با جذب هزاران شغل، کمک می کند تا با سه برابر شدن اعضا در سال ۲۰۲۰ به بزرگترین حزب غرب اروپا تبدیل شویم. حتی می توانیم احزاب دموکراتیک دیگری را نیز جذب کنیم.

باید پرسید جرمی کوربین ۶۷ ساله چه اهدافی را دنبال می کند؟
او فرزند پدر و مادری است که زندگی خود را صرف ترویج صلح در جهان کردند. از سال ۱۹۸۳ عضو کنگره بریتانیا است و هر روز با دوچرخه خود به کنگره می رود. او عربستان سعودی را متهم به نقض حقوق بشر، سرکوب مخالفان و ترویج تروریست می کند، عضو کمپین همبستگی با مردم فلسطین است، از منتقدین اسرائیل محسوب می شود، اروپاییان را به مذاکره با حزب الله لبنان دعوت می کند، معتقد است پس از توافق هسته ای با ایران حالا نوبت خلع سلاح هسته ای اسرائیل است، موافق با خلع سلاح هسته ای یکجانبه کشورش است، حکومت السیسی در مصر را حاصل کودتا و قدرت را از آن محمد مرسی می داند، دولتمردان بریتانیا را بخاطر شعار های حمایت از دموکراسی در قبال بسیاری از کشور ها چون مصر تمسخر کرده و دفاع آن ها از حکومت های نامشروع را عامل ترویج تروریست می داند، از اروپاییان دعوت می کند تا با پناهجویان چون هم نوع خود برخورد کنند و از تحقیر آن ها دست بردارند، با حکومت مشروطه در بریتانیا مخالف و هوادار شکل‌گیری یک جمهوری دموکراتیک در کشورش است، بسیاری از مخالفانش او را به بی دینی متهم می کنند و او در پاسخ می گوید: من هم به کنیسه، مسجد و هم به کلیسا می روم و از بسیاری از شما معتقد تر هستم. او با ریاضت اقتصادی در شرایط بحرانی مخالف است و راهکار مناسب را ایجاد شغل های بیشتر می داند و خود را یک سوسیال دموکرات به شیوه آلمانی معرفی می کند.

او موفق شد با دعوت با سیاست هایی که در بریتانیا به “هافبک چپ تهاجمی ” شهرت دارند، بیش از ۶۰ درصد آراء کنگره درون حزبی را جذب کند. تحقق سیاست هایی چون ملی کردن صنایع، راه آهن، پست و تحصیل رایگان از اهداف او به شمار می رود. برگزاری کمپین علیه استفاده ایجاد سلاح اتمی، جزء عادت های همیشگی این سیاستمدار کهنه کار تلقی می شود .

واکنش اپوزوسیون های درون حزبی به انتخاب دوباره جرمی کوربین
یکی از اپوزوسیون های درون حزبی او پس از اعلام نتیجه انتخابات گفت: کلمات زیبا هستند، اما ما نیاز به شیوه های قابل اجرا داریم تا بتوانیم همه چیز را دوباره در جای درست خود قرار دهیم و این آرزوی همه ی ماست.

یکی دیگر از مخالفان او گفت: ما کماکان در کمپین انتخاباتی خواهیم ماند. سیاست “هافبک چپ تهاجمی” در گذشته توسط تونی بلر اجرا شده است و این سیاست رهبران را تبدیل به خاکستر خواهد کرد.

یک هوادار ۶۷ ساله گفت: انتخاب او در سال گذشته به علت موجی از شور و اشتیاق برای تغییر قانون گذاران میانه رو بود نه بخاطر خود او. متاسفانه اتهاماتی چون ضد یهودی بودن و تمایلات سوسیالیستی درباره ی او وجود دارد که مورد بحث قرار نگرفته اند.

تخته سنگ را خوب تمیز کن! ضرب المثل معروفی که او همیشه بیان می کند. منظور او درست انجام دادن کار هاست. پس از پیروزی مجدد در انتخابات درون حزبی یکی از مخالفان او می گوید: در صورتی که به انتقاد کردن های پی در پی خود ادامه دهد، باید در مقابل “تخته سنگ را خوب تمیز کن” در انتظار “سگ های جنگی را رها کن” باشد.

البته باید به این نکته اشاره کرد که چندین عضو تاثیرگذار حزب کارگری بریتانیا که در انتخابات گذشته از او حمایت کرده بودند، حالا به علت حمایت از سیاست ماندن در اتحادیه اروپا از او روگردان شده اند.

جرمی کوربین به مخالفان درون حزبی خود چه می گوید

او علاقه ی فراوانی به بخش خاورمیانه دارد. خاورمیانه با سیاست هایی که شباهت فراوانی به سخنرانی معروف یاسر عرفات دارد. سیاست هایی که یادآور سخنرانی مشهور یاسر عرفات در سال ۱۹۷۹ است که در یک دست شاخه زیتون {نماد صلح} گذاشت و در دست دیگر اسلحه یک مبارز. سپس می گوید: نگذارید شاخه ی زیتون از دستم بیوفتد!

او یک درخت کوچک زیتون بیرون از دفتر خود پرورش داده است تا به مخالفان خود تقدیم کند و بگوید کدام را باید شکست؟ اسلحه یا شاخه زیتون؟ هرچند مخالفان او معتقدند اطرافیانش صلح را به شیوه خودشان می خواهند و نمی توان روی صلح طلبی او حساب باز کرد، اما او کماکان به پرورش درخت زیتون کوچک خود ادامه می دهد.

مدت ها بود که در زمان برگزاری مجمع حزب کارگر بریتانیا، صندلی های بسیاری خالی می ماند. صندلی هایی که با سکوت خود طنین صدای دلسردشدگان را پژواک می کردند. اما این صندلی ها امروز حال و هوای دیگری دارند. دومین پیروزی او تازه رقم خورده است و باز هم تکرار می کند: بیایید متحد شویم. شعاری که با بازگردادن بسیاری از دلسردشدگان به مجمع عمومی حزب، چندان دور از دسترس نیست..
منبع : ایسکانیوز
::::

دیدگاه تازه‌ای بنویسید:

*

92 - 89 =