احسان شریعتی

شریعتی؛ روشنفکری چندساحتی

dr shariati (1)

روشنفکران امروز هیچ قشر و طبقه‌ای را نمایندگی نمی‌کنند. طبقه مذهبی سنتی نماینده خود را دارد. طبقه کارگر در ایران اصلا هیچ نماینده‌ای ندارد. زحمت‌کشان بدون نماینده‌اند و جریان راست می‌کوشد به‌زور نماینده کارگران باشند، هرچند ناموفق بوده است. طبقه متوسط جدید هم که در شبکه‌های مجازی زندگی می‌کند و ارتباطش با روشنفکران قطع است. کلان‌سرمایه‌داران را نیز بوروکراسی و تکنوکراسی نمایندگی می‌کند. روشنفکری امروز ایران تک‌ساحتی است، پس زبانش با زبان مردم فاصله عمیقی دارد. روشنفکری دهه ۴٠ و ۵٠ این مشکل را حل کرده بود.

سعید اکبریان:

شوخی‌ها از شریعتیِ رمانتیک آغاز شد

dr shariati (25)

در چنین شرایطی است که نسل جوان دلزده از تصویر رمانتیک برساخته شده از شریعتی که کاذب بودن کلیت آن و کذب بودن جزئیات انتساب آن کمابیش قابل فهم است، این فضا را به سخره می‌گیرد و در پاسخ به جملات نغز، جملات طنز می‌سازد. در واقع تصویر کمیک موجود از شریعتی پاسخی است به تصویر رمانتیک پیشین که البته هیچ کدام شایسته شخصیت واقعی دکتر علی شریعتی به عنوان معلم انقلاب نیست.

مشروح سخنرانی احسان شریعتی در برنامه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه ساری

shariati3

در دوران ما که دوران زیر‌سوال رفتن همه‌ی فراروایات است (یعنی ایدئولوژی‌ها و آرمان‌ها همه زیر سوال رفته‌اند) تنها ایدئولوژی که مانده نئولیبرالیزم، اقتصاد‌بازار، اندیشه‌ی واحد و جهانی‌سازی و این‌جور مسائل جدید است. ما باید ببینیم در اندیشه‌ی معاصر و در سطح جهانی چه موضع و نظریه‌ای داریم و در چه جایگاهی هستیم و برای خروج از بن بست‌ها و بحران‌ها چه راه‌ حل محلی داریم. همزمان چه پیام جهانی داریم؟

گزیده آراء اقتصادی دکتر علی شریعتی به روایت احسان شریعتی(1)

منبر انقلابی، فقه سرمایه داری

shariati

منبرهای ما چپ انقلابی و وعاظ ما همگی به نفع توده‌های محروم و مخالف دنیاداران هستند، و فقهای ما که فقه درس می‌دهند و حکم صادر می‌کنند، دست راستی و سرمایه‌دار و محافظه‌کارند... امروز تمام منبرها به نفع توده‌ها و علیه سرمایه‌دارها است، و تمام رساله‌های فقهی به نفع سرمایه‌دارها و برعلیه توده‌ها است...

مهرنامه: ارگانِ تبلیغاتیِ گرایشِ راست نولیبرال محافظه‌کار

mehrname

برای تنویر افکار عمومی می‌پرسیم که در شرایطی که طیف نواندیش مسلمان از داشتن هرگونه رسانه و نشریه‌ای محروم است، چگونه است که تاخت و تاز و تمسخر آراء شریعتی در جمهوری اسلامی نه تنها مباح که مستحب است؟