18 تیر 78
۱۶ آذر و لزوم خوانش دوباره تاریخ
تاریخ این جریان از 16 آذر 32 تا 16 آذر 92 و در طول این 60 سال پر فراز و نشیب بوده؛ تاریخی پر از آشوب، ملغمهای از تصمیمات صحیح و اشتباه. اما در آستانه 60 سالگی و در این روز لازم است تا جریانات دانشجویی خود را در مقابل خود بنشانند و به اصطلاح به نقد رویهها و اقدامات خود بپردازند و ببینند که چه نسبتی را با تاریخ این جریان و نیز با تاریخ و پیشینه آزادیخواهی، استقلالطلبی، مبارزه با استبداد و... برقرار میکنند.
حمله به کوی دانشگاه ۷۸ به روایت شاکیان پرونده
دکتر کوهی، مدیر کل وقت کوی دانشگاه تهران: برای جلوگیری از تحریک دانشجویان با سردار میراحمدی که با لباس شخصی در محل حاضر بود صحبت کردم و او را به خدا، امام حسین و جان بچه هایش سوگند دادم که آنجا را ترک کند و از او خواستم به من 5 دقیقه مهلت دهد تا دانشجویان را به خوابگاه هایشان برگردانم. ولی او بیمار بود و با روحیه ای عصبی خواسته مرا رد کرد .
سرنوشت دادگاه تخلفات نیروی انتظامی در کوی دانشگاه
حکم دادگاه کوی دانشگاه در حالی صادر شد که حجت الاسلام رهامی وکیل مدافع دانشجویان در زندان به سر می برد. قاضی طباطبایی رئیس دادگاه رسیدگی به تخلفات کارکنان نیروی انتظامی در کوی دانشگاه مدعی بود در صدور این حکم "جز خداوند و اندیشیدن به حق و عدالت" را در نظر نگرفته، در حالی که شورایعالی امنیت ملی در گزارش خود عملکرد نیروی انتظامی تهران و فرمانده آن سردار فرهاد نظری را محکوم کرده بود.
برخورد با خودسرها، ۱۴ سال پس از کوی دانشگاه
داستان لباسشخصیها یا همان خودسرها، داستان امروز و دیروز نیست. سالهاست که جامعه ایرانی از آنهایی که خودسر و گروه فشار و لباسشخصی و انصار حزبالله خوانده میشوند رنج میبرد؛ گروههایی که تابع هیچ قانونی نیستند و درواقع خود، هم قانون هستند و هم اجراکننده قانون.
کرم هایی که باطن این نهضت را به فساد خواهند کشید
امام خمینی در سخنرانی در جمع مسئولان و فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب(۶ تیر ۱۳۵۹) به صراحت از سوء استفاده فرصت طلبان از لباس کمیته و سپاه تحت عنوان دفاع از اسلام و انقلاب انتقاد کرده و آنان را کرم هایی می نامند که "باطن این نهضت را به فساد خواهند کشید." امام همچنین می فرمایند از رفتارهای غیرقانونی و غیرشرعی برخی سپاهی های خودسر خسته شده اند.
کهریزک و کوی درسهایی برای تغییر
مصوبه مجلس ششم در ممانعت از ورود نیروهای نظامی به دانشگاه عملا به زیان دانشجویان تمام شد چراکه پیش از این با لباس رسمی به دانشگاه هجوم میآوردند. اما معلوم بود که از کدام یگان هستند و درجهشان چیست و حتی نامشان. اما حالا با لباس شخصی میآیند و ما نمیدانیم اینها کادر نیروی انتظامی هستند؛ سربازند؛ نیروهای اطلاعات هستند؛ بچههای بسیج هستند و یا نیروهای خودسر که هیچکس هم کارشان را گردن نخواهد گرفت!
دفتر تحکیم بچهها را به آرامش دعوت کرد
به نظر من صحیحترین واکنش، واکنش تحکیم وحدت بود که هیچ گَزَکى به دست اینها ندهیم و برویم داخل مسجد بنشینیم. اما قضیه این نبود. اینها از قبل برنامهریزى کرده و آماده بودند. برخلاف نظر آنها که مىگویند اگر ما در کوى مانده بودیم اتفاقى نمىافتاد، من مىگویم در هر حال و به هر شکلى اینها حرکات ایذایى خود را انجام مىدادند.
از خرداد ۷۶ تا کوی دانشگاه ۷۸ به روایت حشمت الله طبرزدی
براساس اطلاعیه رسمی وزارت اطلاعات، دفتر اتحادیه دانشجویان و فارغ التحصیلان، به عنوان محلی برای هدایت جریان آشوبها و ارتباط با بیگانگان معرفی شده و از سویی برخی شنیدهها از تصمیمات رادیکال و برنامههای بسیار تند و غیرمنطقی طبرزدی در جریان تظاهرات روزهای پس از حادثه کوی دانشگاه تهران حکایت میکرد.
دفتر تحکیم مقصر بود یا باند طبرزدی؟
یکى از بچههاى تحکیم از همان بلندگو بچهها را به آرامش دعوت کرد، که نپذیرفتند. وزیر رفت در حالى که انصار و گارد بیرون در منتظر دانشجوها بودند. دانشجویان فکر مىکردند ممکن است وسیله چانهزدنهاى جناحى شوند و براى همین به حرفهاى لارى توجه نکردند. در عین حال، دانشجویان هیچ برنامه و تشکل خاصى نداشتند.