۱۳:۲۱ - ۱۳۹۲/۰۶/۶ گفتگو با احمد حکیمی پور:

شهرداری تهران ابزارسیاسی شهرداران شده است

رفع تبعیض به این معنا نیست که در سطح مناطق صرفا فضای سبز احداث کنیم و با پول شهروندان پارک و بوستان بسازیم بلکه نگاه تبعیض‌آمیز در شهر باید برداشته شود. باید گفت یکی از دلایل تخلفات درمدیریت شهری تهران حاصل عدم فعالیت رسانه‌های جمعی و تخصصی در سطح شهرداری تهران است. شورای جدید شهر تهران از فعالیت جدی رسانه‌ای در شهرداری استقبال می‌کند.

مبارزه (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام):

سعید سیف نوشت:

۸ روز به آغاز شورای چهارم مانده و ۸ سال است که از مدیریت شهردار کنونی تهران می‌گذرد. منتخب شورای سوم و دوم اکنون دوباره در معرض انتخاب قرار گرفته است؛ اما برخی از منتخبان چهارم نسبت به برخی از عملکردهای شهرداری تهران انتقاداتی دارند. شورای شهر چهارم اما ۸ روز دیگر فارغ از هرگونه جنجال‌های سیاسی و جناحی کار خود را با انتخاب رئیس و شهردار پایتخت و به عبارتی مدیر اجرایی کلانشهرترین شهر ایران آغاز به کار خواهد کرد. در این روزها، زمزمه اعضای شورای شهر این است که اولا شهرداری پایتخت ایران نباید پایگاه و سکوی پرتابی برای انتخابات ریاست جمهوری و زد وبند‌های سیاسی دیگر باشد؛ اکثریت منتخبان شورا و مردم می‌خواهند که مدیری که بر پایتخت حکمرانی اجرایی‌کند فردی باشد که مسائل و مشکلات تهران برایش در اولویت باشد، نه جایگاهی برای معرفی رئیس‌جمهور جدید، نه جایگاهی برای تحرک گروه‌های سیاسی و حاشیه‌ای امن برای درگیری با دولت. دومین خواسته مردم و اکثریت اعضای شورای پایتخت مدیری است که پاک‌دست باشد چراکه تجربه نشان داده پاک‌دستی می‌تواند مانع رانت‌خواری و مشکلات فزاینده شهر شود. به همین بهانه، گفت‌وگوی مفصلی را با احمد حکیمی‌پور یکی از اعضای شورای شهر تهران راجع به مسائل و مشکلات شهر تهران انجام داده‌ایم. احمد حکیمی‌پور، عضو شورای مرکزی مجمع نمایندگان ادوار مجلس است که سابقه نمایندگی زنجان در دوره چهارم مجلس، عضویت دوره اول شورای اسلامی شهر تهران (۱۳۸۱-۱۳۷۷) را دارد. او بنیانگذاری باشگاه فرهنگی- ورزشی «آذربایجان»، مدیر مسئولی هفته‌نامه امید زنجان، دبیرکلی حزب اراده ملت و ریاست دوره‌ای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات بوده است. مشروح گفت‌وگو در ذیل آمده است.

نگاه شما به مدیریت شهری تهران چگونه است؟ و اصلا مدیریت شهری تهران در این هشت سال را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

بیش از ۸۰ هزار میلیارد تومان طی این سال‌ها جهت اداره شهر تهران هزینه شده است و باید گفت تمامی این هزینه‌ها را شهروندان تهرانی پرداخت کرده‌اند. برای تامین هزینه‌ها، مدیران شهری یا شهر را فروخته‌اند یا نرخ خدمات شهری را آنقدر بالا برده‌اند تا از پس تامین بخشی از هزینه‌های شهر برآمده‌اند و باید بدانیم که شهرداری تهران یکی از بدهکارترین شهرداری‌های کشور است یعنی مدیریت شهری آینده باید بدهی‌های شهردار قبلی را بپردازد درصورتی که در دوره اول شورای شهر تهران باحجم بالای کارهای عمرانی و توسعه‌ای بودجه شهرداری طی چهار سال کمتر از سه هزار میلیارد تومان بود. درنتیجه متوجه می‌شویم مدیریت شهری تهران طی این هشت سال چه بار مالی هنگفتی را برای شهروندان رقم زده است. تعداد پرسنل شهرداری تهران بالای ۶۰هزار نفر است؛ جمعیتی که هیچ‌گونه نظارت جدی بر عملکرد آنان نبوده است. متاسفانه در بدنه مدیریت شهری، تخلفات مالی نظیر سندسازی و هزینه‌کرد فاقد سند وجود دارد. مدیریت شهری تهران عملامردم را به شهروند درجه یک و درجه دو تقسیم‌بندی کرده است و به برخی از شهروندان نگاه ویژه‌ای دارد. امکان برخورداری از رانت اطلاعاتی، شرکت در مناقصات با ترک تشریفات و خیلی از مسائل دیگر که ویژه شهروندان درجه یک بوده است.

راهکار شورای شهر چهارم برای رفع نگاه درجه‌بندی به شهروندان در مسائل شهری چگونه است و خود شما به‌عنوان یک عضو شورای شهر نگاهتان را به این مسائل چطور می‌بینید؟

مسلم بدانید شورای شهر با نگاه طبقاتی به شهروندان با جدیت برخورد می‌کند. تمام تلاش اعضای شورا این خواهد بود که کلیه فعالیت شهرداری را شفاف به اطلاع شهروندان برساند. رفع تبعیض به این معنا نیست که در سطح مناطق صرفا فضای سبز احداث کنیم و با پول شهروندان پارک و بوستان بسازیم بلکه نگاه تبعیض‌آمیز در شهر باید برداشته شود. باید گفت یکی از دلایل تخلفات درمدیریت شهری تهران حاصل عدم فعالیت رسانه‌های جمعی و تخصصی در سطح شهرداری تهران است. شورای جدید شهر تهران از فعالیت جدی رسانه‌ای در شهرداری استقبال می‌کند.

برای اداره منطقی شهر تهران چه راهکاری مدنظر شماست؟

۸۰هزار میلیارد تومان درحالی از جیب شهروندان تهرانی در چند سال گذشته صرف اداره شهر تهران شده که طی دهه‌های اخیر مدیریت شهری مدرن تاکید ویژه‌ای بر نقش شهرها به‌‌عنوان محرک نوآوری و رشد اقتصادی دارد و گرایش به پیگیری استراتژی‌های نوسازی و تجدید حیات شهری فراوان دیده می‌شود. در حقیقت باید گفت امروزه فعالیت‌های درآمدزای شهری به‌عنوان جزء‌لاینفک مقوله مدیریت و توسعه شهری مدنظر بوده و نه‌تنها در تجهیز فیزیکی زیرساخت‌های شهری بلکه در تدوین فرایندهای روانی و ایجاد تصویر و هویتی متمایز از شهر مورد عنایت هستند. در شهر تهران باید این مفاهیم با تأکید بر ارزش‌های محوری، با تبدیل تصاویر و جذابیت‌های شهری به هویتی برجسته و ملموس، شهر را به‌عنوان محصولی ماندگار در عرصه ملی و بین‌المللی معرفی ‌کند. ببینید هر یک از شهرهای مهم جهان به فراخور ظرفیت امکانات و فعالیت‌های خود از نوعی شهرت و آوازه برخوردار هستند که آنها را ازدیگر شهرها متمایز و ممتاز می‌سازد. این شهرت و آوازه که به برند شهری تعبیر می‌شود آمیزه‌ای از هویت تاریخی، ویژگی‌های اجتماعی، نهادهای تمدنی، فعالیت‌های تجاری، امکانات رفاهی و تفریحی و مناسبات سیاسی و بین‌المللی هر شهر است که برآیند آن معمولا به طور فشرده در قالب یک کلمه یا یک عبارت کوتاه خلاصه می‌شود. مسلما شهر‌هایی که توانسته‌اند آوازه و برند ویژه‌ای در عصرارتباطات جهانی کسب کنند، با سرعت و سهولت بیشتری نزد افکارعمومی جهان شناخته می‌شوند و می‌توانند در شبکه گسترده جهانی تاثیرگذاری بیشتری داشته باشند و سهم زیادی از گردشگری، کسب و کار، سرمایه‌گذاری، احترام و توجه دنیا را به خود معطوف کنند.

به نظر شما مدیریت مدرن شهری در دنیا چگونه است و مدیریت شهری مناسب باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد؟

باید اذعان داشت مدیریت شهرها در دنیا در این روزها از حالت سنتی خود فاصله گرفته و در پی آن است که حضور گردشگران و ساکنین را به تجربه‌ای خاص و منحصر به فرد تبدیل کند. در واقع مدیریتی موفق است که شهر خود را به عنوان یک برند دیده و با آن رفتاری همانند موجود زنده داشته که به دنیا آمده، رشد کرده و بالغ می‌شود. هر شهری با ویژگی‌ها و مختصاتی که دارد، می‌تواند خود‌به‌خود تبدیل به محلی درآمدزا از حضور گردشگران شود و با خلق، حفظ و نگهداری جاذبه‌های خود، به این مهم با استفاده از مفاهیم برندینگ، جامه عمل بپوشاند. درحالی که باید درمورد شهر تهران به این نکته اعتراف کرد که با توجه به صرف هزینه‌های گزاف جهت اداره شهر امکانات گردشگری شهری یا جذابیت گردشگری شهری تهران در مقایسه با دیگر کلانشهرهای جهان در حد صفر است. نیاز به برندسازی مناسب شهر تهران به‌عنوان بزرگ‌ترین شهر و پایتخت اداری- اقتصادی- سیاسی کشور امری حیاتی است. باید تهران را به شهری درآمدزا با منبع درآمدی پایدار تبدیل کنیم. شهروندان تهرانی دیگر نمی‌توانند از عهده مخارجی که مدیریت شهری تا کنون برایشان رقم زده بربیایند. تا چه زمانی می‌خواهیم هزینه‌های شهری را با شهرفروشی و گران‌کردن گزاف خدمات شهری بپردازیم، تمامی این کارها باعث فشار بیش از حد به شهروندان تهرانی می‌شود و زندگی را بر آنان سخت و دشوار می‌سازد. زمان آن رسیده که با شهروندان تهرانی با انصاف بیشتری برخورد کنیم . برای همین امر است که تهران طی این سال‌ها نتوانسته به منابع درآمدی پایدار و مناسب جهت تامین هزینه‌های شهری برسد حال زمان آن است که کمی برای مردم آسودگی در زیست شهری به ارمغان بیاوریم. اعتقاد شخصی بنده این است که با مدیریت مناسب شهری و با تکیه بر سرمایه عظیم انسانی، زیست‌محیطی واستراتژیک شهر می‌توان تهران را به یکی از درآمدزاترین شهرهای دنیا تبدیل نمود.

فکر می‌کنید چگونه می‌توان این مهم را در شهر تهران انجام پذیر کرد؟

باید توجه داشت ایجاد برندی مناسب شهر تهران نیازمند پژوهش‌های بسیار در تمامی ابعاد ساختاری شهر و فرایندهای شهری، درنظر گرفتن منافع گوناگون ذینفعان، یافتن مزیت اصلی و پایدار رقابتی با توجه به آینده و چشم‌انداز شهر و کل کشور است. وجود برند قوی باعث ایجاد نگرشی مثبت در افراد خارجی و ساکنان شهر می‌شود و این عامل باعث افزایش توریسم و سرمایه‌گذاری‌های خارجی و همچنین افزایش حس رضایت در ساکنان مقیم شهر می‌شود. این امر تجارت داخلی را نیز افزایش می‌دهد. زندگی در شهری با برند قوی به شهروندان حس اعتماد به نفس داده و باعت می‌شود ایشان خود را در مقابل شهرشان مسئول دانسته و در بالاتر بردن برند شهر و بیشتر مثبت جلوه دادن آن کوشا باشند. با دقت در مفهوم برند شهری درمی‌یابیم ترکیبی از نمادها و ارزش‌های محلی، هویت تاریخی، فرهنگ شهری، ویژگی‌های اجتماعی و قومی، آثار و بناهای تاریخی، مناسبات ملی و بین‌المللی، جذابیت‌ها و امکانات منطقه‌ای و حتی اشخاص برند شهری را تشکیل داده‌اند. مجموعه این آمیزه‌ها، تصویری از شهر ارائه می‌کنند که از منظر درون‌مرزی و برون‌مرزی با دیگر شهرها رقابت کرده و نهایتا باعث حداکثر‌سازی‌ منافع شهروندی می‌شوند. مدیریت برند شهری تهران نیازمند پرداختن به فعالیت‌ها و اموری بس بیشتر از صرف طراحی‌های ظاهری زیباسازی سطحی است؛ درواقع می‌بایستی در نهاد و بنیاد شهر تهران که داعی ام القرای اسلامی شدن است، جوهره تمایز و در دیدگاه مدیران و مردمان آن ، انگیزه توسعه وجود داشته باشد. بنابراین با وجود آنکه هویت و شخصیت شهر تهران را باید بر پایه داشته‌های ذاتی که در نهاد و بطنشان است، پی‌ریزی کرد؛ ایجاد ارتباط صحیح میان شهروندان و مدیریت صحیح نیز امری ضروری و بلکه حیاتی است که این خود میسر نمی‌گردد مگر با اراده‌ای استوار در پی‌ریزی یک مدیریت یکپارچه شهری که با بلندپروازی‌های یکجانبه و تصمیم‌گیری‌های خود محور مدیران شهری منافات داشته باشد. اتفاقی که در جریان است، بدین‌گونه است که مدیران شهری با درنظر گرفتن افرادی که در آن شهر به حرفه‌های گوناگون مشغولند اعم از تولیدکنندگان، کارآفرینان، بخش‌های بهداشتی، درمانی، آموزشی، غیرانتفاعی، مذهبی و خیریه‌ها، خدمات و شهروندان، سیاست‌های کلان و استراتژیک را به نوعی تدوین یا اصلاح می‌کنند که ضمن انطباق با دیدگاه‌ها، گرایش‌ها، تمایلات، نقاط قوت و خواست‌های اجزای تشکیل‌دهنده‌شان، منافع این اجزا را حداکثر کنند. بدین معنی که هر شهر ضمن حفظ استراتژی‌های کلی کشور، در قالب استقلال محلی خود ابتکار عمل به خرج داده و دورنمای اقتصادی خود را به نحوی تدوین می‌کند که در رقابت با دیگر شهرها منابع بیشتری را به خود جذب کند. این منابع به صورت‌های گوناگون اعم از سرمایه‌گذاری، تولید، طرح‌های زیربنایی و… بوده که درنهایت به‌صورت رونق اقتصادی نمایان شده و تولید ناخالص آن شهر را افزایش می‌دهد. چنانچه این برنامه‌ریزی شهری با گرایش‌ها و خواست‌های اجزا در تناقض قرار گیرد، ضمن ایجاد ناامیدی، همراهی آن بخش را از دست می‌دهد و شاهد کاهش فعالیت اقتصادی و سرمایه‌گذاری آن بخش و طبعا دیگر بخش‌ها خواهد بود. در واقع شهروندان مانند «مشتریان» و شهرها «تامین‌کنندگان» این فرآیند هستند. هدف ما با ایجاد برند شهری تهران تقویت و مثبت شدن تصویر شهر است. توافق نظر و اجماع بر هویت شهر و ارزش‌های اصلی بین مدیران شهری و عموم مردم، یک عامل کلیدی در دستیابی به موفقیت برندگذاری در شهرتهران است.

منبع: روزنامه آرمان

:::