۱۷:۵۱ - ۱۳۹۲/۰۵/۲۱

تصویر: پاسخ مستند به اتهامات بخشایشی علیه ظریف

«آقای ظریف در رزومهای که به مجلس ارائه دادهاند، خود را عضو هیئت علمی معرفی کردهاند، در حالیکه خودشان در جلسه کمیسیون امنیت اعتراف کردند که علی رغم تلاشهایی که برای عضویت در هیئت علمی صورت دادهاند، وزارت علوم عضویت ایشان در هیئت علمی را تایید نکرده است»

مبارزه (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام):

سعید جعفری پویا نوشت:

احمد بخشایشی، نماینده مردم اردستان و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، محمد جواد ظریف، گزینه دولت برای تصدی وزارت امور خارجه را متهم به خلاف گویی میکند و مدعی است ظریف علی رغم اینکه خود معترف است که عضو هیئت علمی نیست، اما در رزومهاش خود را عضو هیئت علمی معرفی کرده است.

در گفتگویی که هفته پیش با دکتر بخشایشی پیرامون کابینه پیشنهادی دولت یازدهم داشتیم، او ضمن اینکه ایرادات زیادی به کل وزاری پیشنهادی داشت، انتقادات مشخص و فراوانی را هم از دکتر محمدجواد ظریف گزینه دولت برای تصدی وزارت امور خارجه مطرح کرد. به همین دلیل بر آن شدیم تا صحت و سقم ادعاهای بخشایشی علیه دکتر ظریف را مورد بررسی قرار دهیم.

اما آیا ظریف خلاف میگوید یا بخشایشی بی اطلاع است؟

برای تفهیم بهتر موضوع بد نیست نگاهی به گذشته باشیم و سابقه محمدجواد ظریف در وزارت علوم، دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه و دانشگاه تهران را مورد بررسی قرار دهیم. بر این اساس سراغ بخشنامههای قدیمی دانشکده روابط بینالملل، دانشگاه تهران و وزارت علوم رفتیم و مکاتبات انجام شده در رابطه با محمد جواد ظریف را مورد بررسی قرار دادیم.

جالبترین نامهای که در این رابطه به آن برخوردیم، حکمی بود که طی آن صلاحیت علمی دکتر ظریف برای استادیاری در مرتبه ۲ مورد تایید قرار گرفته بود. بر این اساس در ۱۹/۱۱/۷۳ وزارت فرهنگ و آموزش عالی، طی نامهای به دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه، رسما اعلام میکند:

«به استناد ماده ۷ آیین نامه استخدامی هیات علمی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی برای مرتبههای ۱ و ۲ مصوب جلسه مورخ ۱۱/۸/۶۰ هیات سه نفرهی جانشین هیاتهای امنا و با توجه به نامه شماره ۲۳۲۹/۱۹ مورخ ۱۹/۱۱/۷۳، هیات مرکزی گزینش استاد، بدینوسیله صلاحیت هیات علمی آقای محمد جواد ظریف خونساری در مرتبه دو استادیاری رشته روابط بینالملل تایید میشود.»

براین اساس و طبق حکمی که تصویرش را مشاهده میکنید آقای ظریف نزدیک ۲۰ سال پیش عضو هیئت علمی شده است.

در سال بعد هم در یک اقدام مجزا، هیئت جذب دانشگاه تهران پس از طی مراحل تایید توسط گروه حقوق عمومی و تایید صلاحیت علمی و اخلاقی، دکتر محمد جواد ظریف را برای جذب در هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران تایید میکند و طی نامهای رسمی در تاریخ ۱۴/۱۰/۷۸، به امضای دکتر محمدرضا تخشید، رئیس وقت دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، به وزارت امور خارجه، خواهان انتقال و جذب دکتر ظریف برای هیئت علمی دانشگاه تهران شدهاست.

با توجه به توانمندیها و قابلیتهایی که دکتر ظریف به عنوان یکی از اعضای نخبه کادر وزارت خارجه چه در نیویورک و چه در تهران از خود به جای گذاشته بود، وزارت امور خارجه به راحتی حاضر نمیشود این عنصر برجسته و ورزیده را از دست بدهد و آنرا در اختیار دانشگاه تهران یا حتی دانشکده روابط بینالملل وزارت خارجه (که خود عضوی از ساختار وزارت خارجه است) بدهد.

بر این اساس پس از ارائه این درخواست به وزارت خارجه، وزیر وقت امور خارجه ضمن مخالفت با این انتقال، به درخواست دانشگاه تهران پاسخ نداد و معتقد بود، موافقت با رفتن ظریف، از کادر سیاسی وزارت خارجه، خیانت به کشور است.

به همین دلیل پرونده استخدامی ظریف هیچگاه از وزارت امور خارجه منتقل نشد، ولی در عمل در هر دو جا، چه دانشکده روابط بینالملل وزارت خارجه و چه در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، به عنوان عضو هیئت علمی حضور داشته و به تدریس مشغول بوده است.

اما چون وزارت امورخارجه پرونده استخدامی ظریف را به هیچیک از دو (دانشکده روابط بین الملل و دانشگاه تهران) منتقل نمیکند، او نمیتواند ارتقاءهای علمی (دانشیاری و استادی) را از دانشگاهها بگیرد و به عنوان استادیار در دو دانشگاه حضور داشته است. بدیهی است استادیار بودن مانع از عضویت فرد در هیئت علمی دانشگاه نمیشود و ظریف با اینکه به دلیل مخالفت وزارت خارجه از ترفیعهای علمی محروم میشود اما این امر موید صحبت دکتر بخشایشی نیست و بر این اساس هیچ خلاف گویی در اظهارات دکتر ظریف مشاهده نمیشود.

منبع: پایگاه خبری تحلیلی خرداد

:::