روایتی اخلاقی از امام: بر سیره متواضعین

«من خود در علماى زمان خود کسانى را دیدم که ریاست تامّه یک مملکت، بلکه قطر شیعه را داشتند، و سیره آن‌ها تالى تلو سیره رسول اکرم، صلّى‌اللّه علیه و آله بود. جناب استاد معظم و فقیه مکرم، حاج شیخ عبد‌الکریم حائرى یزدى که از هزار و سیصد و چهل تا پنجاه و پنج[ه.ق] ریاست تامه و مرجعیت کامله قطر شیعه را داشت، همه دیدیم که چه سیره‌اى داشت. با نوکر و خادم خود هم‌سفره و غذا بود، روى زمین مى‌نشست، با اصغر طلاب مزاح‌هاى عجیب و غریب مى‏‌فرمود. اخیراً که کسالت داشت، بعد از مغرب بدون ردا یک رشته مختصرى دور سرش پیچیده بود و گیوه به پا کرده در کوچه قدم مى‌‏زد. وقعش در قلوب بیشتر مى‌‏شد و به مقام او از این کارها لطمه‏‌اى وارد نمى‌آمد. غیر از آن مرحوم، از علماى خیلى محترم قم بودند که به هیچ وجه این قیودى که شیطان شما براى شما مى‏‌تراشد در آن‌ها نبود. خود بضاعت خود را از بازار مى‏ خرید، براى منزل خود آب از آب‌انبارها مى‌آورد، اشتغال به کار منزل پیدا مى‌کرد، مقدم و مؤخر و صدر و ذیل پیش نظر پاک آن‌ها یکسان بود. تواضع‌شان به طورى بود که مایه تعجب انسان مى‌‏شد، و مقامات آن‌ها محفوظ بود، محل آن‌ها در قلوب بیشتر مى‏‌شد.» (شرح چهل حدیث، ص۹۷ و ۹۶)

منبع: جماران

::::

مطالب مرتبط:

• روایتی از آخرین لحظات حیات امام(ره)
• آیت الله موسوی اردبیلی: اقدام عارف بزرگوارانه و اخلاقی بود.
• متهم کردن بهترین یاران امام ، فاجعه ای اخلاقی و مدیریتی است
• دانشگاه مطلوب امام، دانشگاه اخلاقی بود
• روایتی از حصری تاریخی