سید محمود دعایی
نامه دعایی به رهبری

در روزی که عزیزی از اعضای دفتر مقام معظم رهبری وفاداریم را به خاتمی و نقل سخنها و اظهارات او را در روزنامه برنتافت و از منظر رهبری اعتراضی داشت نامهای خصوصی به محضر رهبر و مرادم نوشتم. در آن نامه همه عشق و عاطفه و امید و انتظارم در مورد خاتمی را با آقا در میان گذاشتم و این انگیزه وفاداریم به خاتمی و استجازه در ادامه همراهیم با وی را بیان کردم. مراد و ولیّامرم بعد از خواندن آن نامه کریمانه و بزرگوارانه فرمودند: «من هم مثل تو فکر میکنم اما نه به نرمی دلِ تو!»
مسیح زمان در نوفل لوشاتو

فرمودند من به هر شکل که شده است، وارد ایران خواهم شد و در ایران همراه مردم انقلاب را به پیروزی خواهم رساند ولو اینکه حتی یک نفر مثل بنده زنده باشد. حضرت امام اعتقاد کامل داشتند که اولا این انقلاب پیروز میشود و ثانیا هر کسی در انقلاب به شهادت برسد، جزء یاران حسینبنعلی در کربلا قلمداد میشود.... روزی که شاه فرار کرده بود با شوق و ذوق به حضرت امام گفتم: آقا از ایران خبر دادند که شاه رفت. فرمودند: خیلی خوب!
خاطره دعایی از تایید شرعیت موسیقی از سوی امام خمینی

رییس مؤسسه اطلاعات تصریح کرد: در اوایل انقلاب در سال 1358 گاهی برنامه موسیقی گل های جاویدان پخش می شد، عده ای به دلیل سطحی نگری این عمل را جایز ندانستند و ما برای از بین بردن این مسأله خدمت امام خمینی(س) رسیده و این مسأله را بازگو کردیم و ایشان اجازه دادند که یک برنامه کامل موسیقی به صورت زنده به اجرای برنامه خود بپردازند.
نظر امام در مورد جوک های سیاسی چه بود؟

خصلت ویژه و زیبایی در امام بود که وقتی از مسألهای آگاه میشدند به راحتی از نظر خود برمیگشتند و جبران میکردند. البته در مقابلش هم یک ویژگی خیلی برجستهای امام(ره) داشت و آن اینکه اگر از نظر شرعی برایش یک مسأله روشن نبود، هیچ کس نمیتوانست نظر ایشان را برگرداند.