۱۱:۵۹ - ۱۳۹۲/۰۵/۱۴

فرجام احمدی نژاد؛ امید روحانی

پایان احمدی نژاد و آغاز اعتدال موضوعی بود که پیرامون آن با شش تن از نمایندگان سابق مجلس و کارشناسان به گفتگو نشستیم. هرچند عموم این حضرات بر پایان دوران پر مشکل هشت ساله اخیر تاکید داشتند و امید در نظرات آنها موج می زد، اما حمیدرضا ترقی براین باور است که دوران احمدی نژاد دوران شکستن رکوردهای گوناگون بوده است.

7513مبارزه (رسانه تحلیلی خبری دانشجویان خط امام):

سعید جعفری نوشت:

دوران احمدی نژاد هم بالاخره به سر رسید و قصه پر حادثه محمود به فصل خداحافظی رسید و احمدی نژاد به پایان سلام کرد. دیروز و پس از تنفیذ رهبر معظم انقلاب دکتر حسن روحانی رسما به عنوان رئیس جمهور یازدهم جمهوری اسلامی ایران فعالیت خود را آغاز کرد. پیرامون این اتفاق با جمعی از کارشناسان و نمایندگان سابق مجلس دو سوال را طرح کردیم. در سوال نخست از این کارشناسان پرسیدیم، پایان دوران احمدی نژاد را چگونه توصیف می­کنید؟ سپس در دومین سوال از آنها خواستیم تا تحلیل و توصیف خود را از آغاز دوران روحانی برای ما در ۵۰ کلمه شرح دهند.

اهم پاسخ های این کارشناسان در ادامه می­آید:

احمد پورنجاتی: دوران احمدی نژاد دوران گسست تاریخی جامعه مدنی

۱ – دوران آقای احمدی نژاد را گسستی تاریخی در فراروی جامعه مدنی ایران تلقی می­کنم. گسستی که در طول تاریخ معاصر ایران امری بی سابقه بوده است و متاسفانه این سیر بسیار گسترده و فراخ بوده است. از حیث جامعه شناسی جامعه مدنی در این دوران لطمات شدیدی را متحمل شد و مشکلات فراوانی در این عرصه به وجود آمد که مشکلات زیادی را برای کشور پدید آورد.

۲ – آغاز آقای روحانی و طرح پارادایم امید و تدبیر و اعتدال که شعار اصلی ایشان به شمار می­رفت. بارقه های شکوفایی و تعالی جامعه مدنی در سپهر سیاسی کشور را شکوفا گردانید و امید به بهبود اوضاع و شرایط را در دل جامعه ایرانی پروراند.

صادق زیباکلام: هشت سال صدمه اصولگرایان به کشور

۱ – از نظر اقتصادی می­توان بگویم فاجعه، از نظر روابط بین المللی هم جایگاه ایران در عرصه بین الملل سقوط بی سابقه ای کرد. در حوزه مملکت داری: به صراحت می­توان بگویم زیر صفر؛ چون یک استبداد مطلق در دولت برقرار شد و بیش از دو جین وزیر تنها به علت مخالفت با آقای احمدی نژاد از کار برکنار شدند. بنابراین تا آنجایی که مربوط به کشور می­شود، صدمه ای که در این هشت سال اصولگرایان به کشور وارد کردند، فکر می کنم در تاریخ معاصر ایران کم نظیر بوده، اگر نگوییم بی نظیر.

۲ – در مورد حضور و آغاز آقای روحانی به جای ۵۰ کلمه، در یک کلمه می گویم: امید، امید و بازهم امید. امید برای اینکه مصیبت هایی که در این هشت سال بر کشور گذشته را بتوانیم حل کنیم و از آن عبور نماییم.

بهمن کشاورز: دوران مقاومت بی سابقه رئیس جمهور در برابر اجرای قانون

۱ – در رابطه با مسائل حقوقی در دوران آقای احمدی نژاد، در این هشت سال، اولا مقاومت آقای احمدی نژاد در برابر اجرای قانون به شکل بی سابقه­ای بروز و ظهور کرد. دوما تعداد مصوباتی که ایشان تصویب کردند و مورد ایراد مجلس قرار گرفت و ابطال شد به هفتصد مورد و حتی بیشتر رسیده که این­هم اتفاقی بی سابقه بوده است. سوما آقای احمدی نژاد در زمینه مسئولیتی که برای اجرای قانون اساسی داشتند، اقدام موثری انجام ندادند، الا اینکه در روزها پایانی تصدی شان در مورد قرار گرفتن کانون وکلا تحت سیطره قوه قضائیه، حرکت مثبتی کردند که البته آنهم بیشتر شائبه سیاسی کاری دارد، چرا که سوال اینجاست، چرا این اقدام در روزهای پایانی دولت انجام گرفته است. بنابراین در مجموع عملکرد این دوره در زمینه­های حقوقی مناسب ارزیابی نمی­شود.

۲ – در رابطه با آغاز کار آقای روحانی باید بگویم، با توجه به اوصافی که از ایشان شنیدم و برداشت­هایی که از صحبت­های آقای روحانی تا به امروز داشتم، امیدوارم نوعی قانون گرایی و قانونمندی در رفتار دولت جدید مشاهده شود و برقراری روابط دوستانه و محترمانه با تمام دنیا و حل مشکلات داخلی و تعارضات انشاالله صورت بگیرد.

حمیدرضا ترقی: احمدی نژاد و رکوردهای فراوانی که از خود به جا گذاشت

۱ – دوران مدیریت آقای احمدی نژاد با رکوردهای متعددی در زمینه حجم کار و حضور در استان­ها، سفرهای خارجی و اقداماتی که در رابطه با مسئله هسته­ای و به چرخش در آوردن ۱۴ هزار سانتریفیوژ در این ایام و تبدیل شدن ایران به صادر کننده سوخت هسته­ای، دوران عطفی از توسعه زیربناها و زیرساخت­های اقتصادی کشور به ویژه در بخش نفت و گاز و انرژی هسته­ای بودیم و به همراه اینها می­توان به رسیدگی مشکلات مردم در دورترین نقاط کشور و بررسی طرح­های عمرانی در محل را از ویژگی­های مثبت دیگر این دولت دانست که در دولتهای گذشته این اتفاق و حضور دولت در شهرها و روستاها مشاهده نشد. این دوران را می توان دوران موفق دولت در کاهش فاصله بین مردم و دولت دانست و طبیعتا یکی از مقاطع بسیار حساس دولت در جهت توسعه تامین اجتماعی به روستاییان و اقشار مختلف جامعه تلقی شود. بیمه کردن ۲۳ میلیون روستایی موید این امر به شمار می رود. همچنین این  دوران شهامت و شجاعت در اجرای هدفمندی یارانه ها و کاهش وابستگی دولت به نفت هم از موفقیت های این دوران است. از نقاط ضعف، می توان به عدم استفاده از ظرفیت اصولگرایان و نخبگان دلسوز کشور در تصمیم گیری­ها و برنامه ریزی­ها و مقاومت در برابر برخی دستورات مقام معظم رهبری و منحرف کردن مسیر اصل ۴۴ قانون اساسی به مسیری غیر از آنچه در سیاست­های اصل ۴۴ به آن اشاره شده از نقاط ضعف این دولت به شمار می رود.

۲ – در رابطه با آغاز کار دولت آقای روحانی، به زعم من، نمونه­ترین و کم­نظیرترین آغاز در بین دولت­های مختلف گذشته است، چه به لحاظ برنامه تنفیذ، که به لحاظ کیفیت و سلامت در سطح وزینی برگزار شد و دوران جا به جایی و انتقال با بهترین کیفیت به انجام رسید و چه در بعد برگزاری انتخابات و چه نحوه رقابت انتخاباتی و نحوه تحلیف که با توجه به حضور هیئت های خارجی در این مراسم و روسای جمهور و مسئولان بلندپایه کشورهای مختلف موقعیت بی نظیری در طی ادوار گذشته ریاست جمهوری رقم زده است. همچنین مصادف بودن تنفیذ و تحلیف با ماه مبارک رمضان و خصوصا روزه دار بودن رئیس جمهور جدید در زمان قسم یاد کردن در مجلس مسئولیت سنگینی را بر دوش دولت جدید می­آورد. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که آقای روحانی در شرایطی مسئولیت دولت جدید را بر دوش می گیرد که حمایت تمام گروههای سیاسی و نخبگان و رهبری را به همراه دارد و مطالبات مردم کاملا شفاف و روشن است و زیرساخت های فراوانی برای پیشرفت و توسعه در کشور فراهم است، اما با مشکل تشدید تحریم­ها از سوی غرب و تحریم­های گسترده­ای که از سوی آمریکا مجددا اعمال شده مسئولیت آقای روحانی را بیشتر و سخت­تر می­کند.

سعید لیلاز: پایان بزرگترین فرصت سوزی تاریخ معاصر ایران

۱ – به اعتقاد من پایان این هشت سال، پایان بزرگترین فرصت سوزی تاریخ معاصر ایران. در حالیکه حدود ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد ارزی داشتیم، تمام شاخص­های اقتصادی و اجتماعی کشور در حال سقوط و منفی شدن است. متاسفانه ما در این دوره فرصت استثنایی و بی همتایی را از دست دادیم. یعنی در تاریخ ایران سابقه نداشته هم درآمد ارزی اینقدر فراوان باشد و هم حکومت اینقدر یکدست باشد و آماده رسیدن به مقاصد و پیشرفت باشد. اما هیچ کدام از اینها منجر به رشد نشد. معنی اینها، اینست که در تحلیل نهایی دموکراسی بسیار بهتر از یکدستی ظاهری و توخالی است.

۲ – در رابطه با آغاز دوران آقای روحانی هم باید بگویم، امیدورایم که این روند احیا گردد و مسیر اقتصاد ایران به ریل خودش بازگردد. این بزرگترین امید است و شرایطی که مشاهده می­شود همه حاکی از اینست که این اتفاق خواهد افتاد. همه جوانب و عناصر آماده است که بتوانیم در این حوزه نتیجه بگیریم و این نابسامانی­ها به پایان برسد.

محمد رضا خباز: سالی که نکوست از خردادش پیداست 

۱ – پایان دوران آقای احمدی نژاد را می­توان به عنوان غروب هاله نور نامید. چراکه ایشان مدعی بودند هاله نوری ایشان را فرا گرفته. اما ۸ سال تلاش دولت نهم و دهم دارای شاخص­هایی است که این شاخص­ها در سند چشم انداز و در سند قانون توسعه برنامه ۵ ساله چهارم و پنجم از آن یاد شده. در شاخص های اقتصادی اعم از ۱، مهار نقدینگی، ۲ یکرقمی نمودن نرخ بیکاری ۳، یک رقمی نمودن نرخ تورم، ۴، در افزایش اشتغال و تولید، رشد اقتصادی که باید ۸ درصد می بود که هیچکدام عملی نشد. علی رغم تلاش­های دولت در همه شاخص­های قبلی، نه تنها نسبت به برنامه و سند چشم انداز عقب هستیم بلکه انحرافی هم به وجود آمده است. بنابراین می توان گفت با توجه به اینکه درآمد دولت در دوره های نهم و دهم از همه درآمد ۹۰ سال نفت در ایران بیشتر بوده، یعنی در ۹۰ سال، ۶۵۰ میلیارد دلار و این دو دوره بیش از ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشتیم، با همه آن موفقیت های درآمد نفت، باید عرض کنیم، نه تنها عقب هستیم بلکه انحراف هم داشتیم.

۲ – در رابطه با آغاز دوران آقای روحانی هم باید گفت: سالی که نکوست از خردادش پیداست. خرداد امسال حماسه ای بود که تحلیل تحلیل گران داخلی و خارجی را نقش بر آب کرد، حضور گسترده مردم علی رغم تبلیغات مسموم، شرایط مناسبی را برای ملت ایران رقم زد. این تحلیف امروز را که تحلیف بی سابقه ای در جمهوری اسلامی و کم سابقه در دنیا است، فرصتی را پیرامون کشور و نظام پیش آورده است که باید به نحو احسنت از آن استفاده نماییم.

منبع: پایگاه خبری تحلیلی خرداد

:::

دیدگاه تازه‌ای بنویسید:

*

3 + 7 =