اصلاحات
نامه بیش از ۱۵۰ دانشجو و دانشآموختهی اصلاحطلب و خط امامی به خاتمی + اسامی

مساله عدالت و ستیز با تبعیض و نابرابری اعم از عدالت اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی که اصلیترین مطالبه مردم در جریان انقلاب اسلامی و حتی جنبش مشروطهخواهی ایران بوده است متاسفانه جز در دههی اول انقلاب و دولت مهندس موسوی، در مابقی مقاطع عملا به فراموشی سپرده شده است. اصلاحطلبان نیز ظاهرا پس از دوم خرداد، به رهبری شما به تقدم بلافصل آزادی بر عدالت معتقد شدهاند و عملا عدالتخواهی را قربانی آزادیخواهی کردهاند. تاجاییکه جریان مقابل در اولین فرصت با تصاحب و سوء استفاده از شعار عدالتخواهی در فاصله سالهای 84 تا 92 بر کشور حاکم شد و...
اعتزال از دولت اعتدال !

در این فرصت باقی مانده باید کوشید تا مرزهای محو شده میان جریان اصلاحات و اعتدال دوباره احیا گردد و با ایجاد حائلی میان اصلاحات و دولت اعتدال ، این پیش فرض شکل گرفته که دولت اعتدال نماینده تام الاختیار جریان اصلاحات است از اذهان مردم پاک شود تا عملکرد این دولت به پای اصلاح طلبان نوشته نشود . در غیر این صورت بعید نیست خسارت زیان باری که از جانب دولت مهرورز احمدی نژاد به جریان اصولگرا تحمیل شد این بار و به طرقی دیگر از سوی دولت تدبیر و امید روحانی بر پیکر تازه جان گرفته اصلاحات وارد...
حرکت اصلاحی امام(س)

امروز همانهایی که خون به دل امام (س) کرده بودند در تکاپوی فتح سنگر به سنگر انقلاباند. آنجایی را که تواستند نفوذ کردند و آنجایی را که نتواستند به دنبال تحریفاند در حالیکه جامعه ی امروز ایران نیز همچنان تشنه تداوم این اصلاحات است تا سیراب نشود مبارزه پیروان خط امام تا استقرار کامل این چهار اصل اصلاحی اندیشهی روح الله ادامه دارد و تا مبارزه هست ما هستیم.
اصلاحات ریشه در جریان خط امام دارد

تا قبل از دوم خرداد گروه هایی که به عنوان شورای هماهنگی خط امام فعالیت می کردند علاوه بر مجمع روحانیون مبارز، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، انجمن اسلامی معلمان، مدرسان و جامعه پزشکی بودند. در دوم خرداد ۷۶ مردمی که از شرایط گذشته خسته شده بودند و دنبال روزنه امیدی برای کشور بودند به کاندیدای خط امام رأی دادند.
هیچ تشکلی نباید بگوید چه کسی باید از قطار اصلاحات پیاده شود و چه کسی بماند

آفت فعالیت و حرکت سیاسی انحصار طلبی است. در داخل یک حزب انحصار طلبی این است که از قبل مشخص باشد در کنگره چه کسی دبیرکل میشود و چه کسانی در دفتر سیاسی حضور پیدا خواهند کرد ؛ یعنی فعالیتهای حزبی که نمودش فعالیتهای جمعی است همه در یک نفر یا یک گروه محدود جمع شود . انحصار در داخل جبهه هم این است که یک تشکل و حزب بخواهد حرفهای خود را به کرسی بنشاند.
اصلاحطلبان، اصولگرایان و سیاستورزی نفعگرایانه

ظهور ناگهانی حزبی حول یک دیپلمات سابق اصلاحطلب که نه سابقه انقلابی قاطبه اصلاحطلبان را دارد و نه لاحقه انتقادی آنان را، و نه هزینهای برای انقلاب پرداخته است و نه هزینهای برای اصلاحطلبی، اما میخواهد در سود هر دو مسئله شریک باشد و سهم بالاتری ببرد، هم چندان عجیب به نطر نمیرسد. افراط اصلاحطلبی در سالهای دوم خرداد و سال 88 اینک روی دیگر سکه را مینمایاند: تفریط و فرصتطلبی سال 92.
انجمنهای اسلامی در مهمانی حزبی- دولتی؟

اساساً ماهیت و کارکرد تشکلهای دانشجویی در نظر دولت چیست؟ آیا تنها اینست که تشکلهای اصلاحطلبی وجود داشته باشند که فشار تشکلهای رادیکال اصولگرا را خنثی کنند؟ یا آنکه اعتقاد و التزام جدی به احیای فضای آزاداندیشی و پویایی سیاسی در دانشگاهها وجود دارد، به نحوی که انجمنهای اسلامی و دفتر تحکیم وحدت احیا شوند، حتی اگر در آینده به عملکرد دولت در برخی حوزهها انتقاد داشته باشند؟
ترس از پیروزی اصلاحطلبان خشمگین

اگرچه در انتقاد به مسائلی چون عدم آزادی بیان، انسداد سیاسی، نظارت استصوابی شورای نگهبان و دخالت نیروهای مسلح در سیاست، با آنها همنوا هستم؛ اما خاستگاه انتقاداتم در سیره و صحیفه امام(ره) است. این مسئله هم مرا به سلاح انقلابی مجهز می کند و هم دست مخالفانم را در ایراد افترا و هجمه سیاسی می بندد.
برداشتن عسگر گاریچی از سر راه اصلاحات!

عارف و روحانی باید بگویند چه برنامه ای برای اصلاحات دارند؟ اصلاحات آنها اجتماعی و سیاسی است یا اقتصادی هم هست؟ جایگاه عدالت که پاشنه آشیل اصلاحطلبان بود، در این برنامه چیست؟ نقاط مبهم فرهنگی اصلاحات در نسبت با انقلاب اسلامی و ولایت فقیه آیا رفع شده اند؟ برای رفع تنشهای آتی با شورای نگهبان و مجلس اصولگرا چه خواهند کرد؟ با گسترش روزافزون توان سپاه در عرصه اقتصاد، فرهنگ و رسانه چه می توانند کرد؟